İsrail’in her kentinde bir ‘Rehov Jabotinsky / Jabotinsky Caddesi’ muhakkak vardır.
Tüm caddelerin, onur verilmek istenen bir devlet büyüğünün adını taşıdığı İsrail’de, hiç iktidar olmamış, devletin kuruluşundan yıllar önce ölmüş… futbol takımlarının dahi sağ-sol çatışmasından türediği, ve solcuların ‘birinci sınıf’ sayıldıkları İsrail’de, ‘sağ’ görüşlü birisi için, kötü performans sayılmaz.
Baba-Netanyahu’nun HaYarden adlı bir gazete çıkarması, kendisine öne çıkan bir entelektüel itibarı kazandırmış ve bu da, Londra’da Jabotinsky ile buluşmasını sağlamıştı.
Klasik anlamda liberalist (yani ‘sağcı’) ve seküler bir Yahudi olan Jabotinsky, İsrail Hahambaşısı Rav Kook ve destekçilerinin, John Stuart Mill’in adını bile duymamış, kara cahil yaratıklar olduğunu söylemiş, kurulacak devlette dinin bir rolü olmaması gerektiğini savunmuştu… Bir Yahudinin dinine bağlı olması, ona göre, geri kalmışlığının göstergesiydi.
Jabotinsky’nin militarist, otoriter hatta faşist olduğu, politik düşmanlarının iftiralarından ibarettir. Aynı tür suçlamalar, Likud’u kurarak Sosyalist Siyonizmin sonunu getiren Menahem Begin, Bensiyon Netanyahu ve tabii ki, oğlu Binyamin’e de yöneltilecekti.
Politikada ‘sağcı’ sayılmanın bir bedeli de, ‘solcular’ tarafından faşist olmakla suçlanmaktır… Tabii ki, bunun tersi de, yani ‘solcu’ sayılıp ‘sağcılar’ tarafından komünist olmakla suçlanmak da mümkündür…
O nedenle, biz sağ-sol politika çekişmelerini bir kenara bırakalım da, kitabımıza dönelim:
Jabotinsky ölünce, ‘yeni siyonist örgüt’ Bensiyon Netanyahu’ya örgütün başına geçmesini teklif eti… Revizyonist Siyonizmin başında olmak, birçok şeyi, örneğin kamuoyunu etkileme işini kolaylaştıracağı için, Bensiyon teklifi kabul etti.
II. Dünya Savaşı sırasında, Bensiyon Netanyahu’nun “ABD kamuoyunu etkileme kampanyası” hız kazandı… Demokrat Partili Başkan Roosevelt, Filistin’de bir Yahudi devleti kurulmasına karşıydı.
Bunu bilen baba-Netanyahu, Cumhuriyetçilere gitti… Onları tercih ettiğinden değil, Demokratları etkilemenin en kolay yolunun, Cumhuriyetçilerin dikkatini çekmekten geçtiğini bildiği için…
Bensiyon Netanyahu, Cumhuriyetçi Parti’yi, bir Yahudi devleti kurulmasının niçin ABD’nin lehine olduğuna ikna etmeye çalıştı.
Amerikalı tarihçi Rafael Medoff’a göre, baba-Netanyahu ve gurubunun, ABD politikasını etkileme başarısı ‘dahiyaneydi’. Grubun, Cumhuriyetçilere gitmesi, 1 taşla 3 kuş vurmasını sağlamıştı:
***
Begin -ve Likud- iktidara geldiğinde, Moshe Arens’i ABD büyükelçisi ve o da, Binyamin Netanyahu’yu kendine vekil tayin etmişti.
Binyamin Netanyahu da, daha önce büyükelçi olan Rabin gibi, Amerikan seçimlerine müdahale etmekle suçlanmış… tabii ki, ikisi de bunu reddetmişlerdi.
Netanyahu’nun da Rabin’in de tek görevleri, İsrail devletinin menfaatlerini korumaktı… Netanyahu, hangi partiden gelirse gelsin, ABD baskısına direnmesinin doğal karşılanması gerektiğini söyledi; diplomatların karşı çıktığı şey, politikalardı… partiler değil.
***
Bir Uçak Kurtarma Operasyonu
1972’de Bibi, ‘Sayeret Matkal’ adlı özel güçte subaylık yaparken, bir eğitim dönüşü, üssün ‘boş’, ‘herkesin’ havaalanına gitmiş olduğunu gördü…
Brüksel-Tel Aviv seferi yapan bir uçağı korsanlar kaçırmış, İsrail’in hapisteki 315 teröristi serbest bırakmasını, aksi takdirde kaçırdıkları uçağı, içindeki 99 yolcu ve mürettebatla birlikte, havaya uçuracaklarına dair tehdit ediyorlardı.
İsrail komandoları, uçmasını önlemek için uçağın lastiklerini patlatmış… Moşe Dayan, Netanyahu’nun da içinde bulunduğu ‘özel birimin’, bir kurtarma operasyonu planlamasına zaman kazandırmak için, korsanlarla pazarlığa girişmişti.
Dayan, bir taraftan da, ‘birimin’, benzer bir uçak üzerinde tatbikata başlamasını emretmişti… Tatbikatta birimin öğrendiği şeyler arasında, uçağın ‘acil çıkış’ kapılarının dışarıdan bir darbeyle açılabileceği de vardı…
Dayan, hava korsanlarına İsrail’in hapisteki teröristleri serbest bırakmaya razı olduğuna, uçağı diledikleri bir Arap ülkesine doğru uçuşa hazırlamak üzere, beyaz tulumlu tamirciler göndereceğine ikna etti.
Birimin 16 askeri, çizmelerindeki Berettalarla, ‘beyaz tulumlu tamirci’ kılığında, uçağa dalacak, teröristleri öldürecek, rehine ve mürettebatı kurtaracaktı.
Dayan’ın planı, hem basit, hem de dahiyaneydi…
Kurtarma operasyonu, Ehud Barak’ın ıslığıyla başladı… Acil çıkış kapıları, dışarıdan vurulan bir darbeyle açıldı… İki dakikadan az süren mücadele sonlandığında: iki erkek hava korsanı öldürülmüş, kadın olan ikisi yakalanmış; yolcuların biri ölmüş, biri yaralanmış, komandolardan sadece Binyamin Netanyahu, elinden yaralanmış; yolcular ve mürettebat özgürlüklerine kavuşmuştu.
Gelecek yazı: Entebbe ve Lübnan Savaşı
