Sonbaharı bitirirken kendimize küçük iyilikler yapmanın tam zamanı… Tek başımıza güzel bir yerde oturup kendimize bir kahve ısmarlamalı ve ona sağlam bir arkadaş bulmalıyız. Bu arkadaş, ne eş, ne sevgili, ne de dost olmalı… Bu arkadaş, dışardan dilsiz gibi görünen, iki kapak arasına sıkışmış ama içinde dünyanın bütün dillerini saklayan bir kitap olmalı…
İlk kitap, ‘Gizli Aşklar’ olsun. Yaşanmış öykülerden oluşsun, ister misiniz?
Hıfzı Topuz’un sıcak kaleminden satırlara kayan sözcükler, onun ya da yakın arkadaşlarının yaşadığı duygusal ayrıntıları içeriyor. Yazarı, inceleme ve araştırma kitaplarıyla ya da romanlarıyla bildik hep. Öykü yazmasını da isteyenler olmuş. Sonunda bu kitap için yakın arkadaşı Tülay Germen’e telefon edip fikrini almış. Sonunda aşk öyküleri yazmaya karar vermiş. O kadar sıcak, tanıdık, öykünün tavrı gereği o kadar yaşanabilir olaylar ki yazdıkları, hepsini gözünüzün önünde kolayca canlandırabiliyor, yazarın başarılı anlatım tarzıyla anlattığı senelere yolculuğa kolayca çıkabiliyorsunuz. Aşk sözcüğünün içine sığan ne varsa, her öyküde bunlara neredeyse tek tek rastlıyorsunuz. Karşılıklı olma, olmama, ihanet, kayıplar, şefkat, ulaşılmazlık, yalnızlık… Tabii ki tutku…
Hıfzı Topuz kendi için bir ilk, okurlar için de milyon kere okunsa da asla vazgeçilemeyecek bir başlıktan yola çıkarak, onu nostaljik bir şekilde bugüne taşıyarak aşktan söz etmiş.
Arda Erel’in ‘Senin İçin’ başlıklı kitabı ise yazarla okurun sohbeti gibi bir kitap… Hayatla ilgili ne varsa hepsine dokunan, onlarla ilgili duygu ve düşüncelerini kendi birikmişlikleriyle birleştiren, okuyucuya adeta tatlı tavsiyeler yazarın tatlı bir üslubu var. Kitapta her iki sayfada bir, yeni bir başlıkla karşılaşıyorsunuz. Bu başlıklar genellikle tek sözcükten ya da yazarın kısa ifadelerinden oluşuyor. Altında da hayata dayalı bu kısa girişlerin yazarın yorumuyla nasıl şekillendiğine tanık oluyorsunuz. Çok farklı tanımlar yaparak, konulara çok tanıdık ama bir o kadar da farklı bakış açılarıyla yaklaşarak bizi şaşırtıyor. O da başlığı ‘Aşk’ olan yazıya:
“Birini sevmemeye çalışıp kendine engel olamamaktır aşk” tanımıyla başlıyor. Belki düşünsek aynı gerçeğe varabiliyoruz. Ama adı aşk olan bir bölüme doğrudan bu tanımla girmek, bizi bilmediğimiz bir derinliğe götürüyor. Çok aşina bir üslupla okura tavsiyelerde bulunurken biraz günlük, biraz felsefi, biraz da kişisel yaklaşımlarda bulunuyor.
Tavsiye kitaplarımın sonuncusu ise bir kitap zincirinin üçüncüsü… Bu sebeple okumaya ilkinden başlamanızı öneriyorum. İtalyan bir yazar olan Elena Ferrante’nin ‘Yeni Soy Adının Hikayesi’ ve ‘Benim Olağan Üstü Arkadaşım’ kitaplarının üçüncü halkası… Epey oluyor çıkalı… Olsun. Geri dönüp raflara sıkıştırdığımız kitapların sayfalarını yeniden açmak iyi gelir okuma saatlerine…
Ve...
‘Terk Edenler ve Kalanlar’. Ben hepsini okumam, diyorsanız, son kitabın başında önceki kitaplarda geçen olayların kısa bir özeti ve olay kahramanlarının tüm ayrıntılarını bulabilirsiniz. Sadece son halka bile başlı başına bir şaheser… Neden mi? Bir kere çevirisi son derece başarılı… Eren Yücesan Cendey, Susanna Tamaro kitaplarından tanıdığım bir çevirmen. Kitabın dilinden, onun İtalyanca kadar Türkçeye de çok vakıf olduğu anlaşılıyor. Bir ikinci nokta da kitaptaki iki yakın arkadaş Lila ve Lenu’nun yaşamlarına yön verirken aldıkları kararların, yollarına çıkan engellerin, vardıkları son noktaların bizimkilere çok benzer olması…70’li yılların fikir karmaşası içinde kalan iki gencin, nasıl yön verdiklerini, bunu yaparken akılları ve duyguları arasında nasıl kaldıklarını ve sonunda nasıl bir karar vardıklarını okuyacaksınız.
Ve bir de bakmışsınız ki yalnız değilsiniz. Kahveniz bitmiş, siz çoktan yenisini ısmarlamışsınız. Telefonda cevapsız çağrılarınızın sayısı artmış, siz kendinize çok büyük bir iyilik yapmışsınız. Hayattan cümleler çalmışsınız. Kitaplar böyledir… Sizi şahane bir hırsız yapar. Yazarın yolunu, fikrini, duygusunu alır; kendinizin yaparsınız. Bu; suç değil, şahane bir ayrıcalıktır.
