Vaera peraşası Tanrı’nın Moşe ile olan konuşmaları sırasında Bene Yisrael için belirlediği dört kurtuluş aşamasını anlatarak başlar. Hemen ardından “Velakahti ethem li leam – Onları Kendime toplum olarak alacağız” ifadesi yer alır. Naso peraşasına açıklamalar getiren Bamidbar Raba Midraşı bunun Avraam’ın Tanrı’nın üç meleğine gösterdiği misafirperverlik mitsvasının ödülü olduğunu öğretir. ‘Yukah na meat mayim’ ifadesinde yer alan ‘almak’ fiilinden hareketle Avraam melekler için su almasının karşılığında Tanrı Bene Yisrael’i kendine toplum olarak almıştır.
Bobov Rebbe bu açıklamaya daha derin bir görüş açısı sunmaktadır. Eha ağıtında yer alan “Kalplerinizi Tanrı’nın karşısında su gibi saflaştırın” cümlesi gereğince su aynı zamanda teşuva’yı simgelemektedir. Avraam’ın misafirlere ‘biraz su’ getirme teklifi, Tanrı’nın ‘biraz’ teşuva etmeye atfettiği değeri temsil eder. Tam teşuva yapmak için çaba gerektiğini bilen bizler gerek kişisel eğitim ve gerekse değişim gerektiren uzun ve kademeli bir süreç olduğunun bilincinde oluruz. Teşuva çok uç durumlar dışında bir gecede gelmez. Bunun için sabırlı eğitimli ve uzun bir süreç gereklidir. Aşamalar basamak basamak geçilmelidir. Kırk dokuzuncu tuma basamağında olan ve neredeyse ellinciyi geçerek artık geri dönüşü olmayan bir çukura yuvarlanmak üzere olan toplumu Tanrı müdahil olarak kurtarmıştır ancak bunun için de iki tane mitsvaya sahip olmalarını istemiştir. Bunlardan birincisi ‘brit mila’ diğeri de hayatlarını tehlikeye attıkları Pesah korbanıdır. Bu iki mitsva bile bir ‘parça’ su yerine bir ‘parça’ teşuva anlamına gelmiş ve atalarımızın Mısır esaretinden çıkışları gerçekleşmiştir.
Arizal’in en önemli öğrencilerinden biri olan Rabi Hayim Vital Maşiah’ın kendi nesillerinde gelmesi için ne yapılması gerektiğini sorar. Çünkü eğer Maşiah Tanaim dediğimiz Mişna bilgeleri ve Amoraim dediğimiz Gemara bilginleri zamanında gelmediyse gelecek nesillerde gelmesi Rabi’ye göre çok daha zor olacaktır.
Arizal buna çağımızı ilgilendiren bir şekilde cevap verir. Tanaim ve Amoraim dönemlerinde mitsvaları yerine getirmek çok doğaldır. Keduşa’nın doğal yaşam tarzı olduğu dönemlerde herkesin yaşam tarzı buna uygundur. Asıl olan ruhani açıdan son derece zor zamanlarda kişilerin bir mitsvaya sarılması ve onu yerine getirmek için çaba göstermesidir. Bu mitsva ruhani açıdan zor dönemlerde yerine getirilmeye çalışılacağından değeri çok daha fazla olacaktır.
Arizal’in döneminden sonra düşmeye başlayan ruhanilik ve kutsallık seviyesi günümüzde çok daha aşağılarda seyretmektedir. Ancak bu seviye bile Maşiah’ın gelişi konusunda umutsuz değildir. Çünkü bu seviyede olan toplum mitsvalara sarıldığında ve ‘bir parça’ teşuva yapmaya meylettiğinde değeri fazla olacaktır. Mısır’da işe yarayan ‘bir parça’ teşuva Mısır esaretinin kurtuluşunu getirmiştir. Bunu hatırda tutmak gereklidir.
Küçük bir mitsva için gösterilen çaba, dua etmek için minyan için atılan bir adım, verilen tsedaka, katılım gösterdiğimiz bir Tora dersi, öğrendiğimiz bir bölüm, vazgeçtiğimiz yanlış bir davranışımız belki de bize ‘bir parça’ teşuva’nın kapılarını açacaktır. Bu ‘parça’ da Maşiah günleri için belki de ışık olacaktır.
