En Argentina biviya una mujer aedada ke teniya tres ijos. Un diya los ijos se arekojeron i disheron: “En la Tora ay un komandamiento ke dize: Vas a onorar tu padre i tu madre. Por esto azeremos una mitzva en dando ermozos regalos a muestra madre”. Todos los tres akseptaron. El ijo grande disho: Yo le va azer regalo una kaza grande ke fragui kon munchas kamaretas, para ke pueda envitar a la famiya o amigas ke dezeya, para ke no este sola.
El sigundo ijo disho: Yo le merki una flota de otomobiles kon sus shofores, para ke la kaminen i la siervan el momento ke dezeya.
El treser disho: Yo no tengo tantas paras komo vozotros. Kon la poka moneda ke tengo, le merki un Peso, ke no se topa muy fasil. Los ermanos lo gritaron. Kualo? Esto es la valor de muestra madre? Le mandates un Peso ke mas no esta en sirkulasyon? El sigundo ijo disho: No meldas las pajinas de ekonomiya de las gazetas? Estos pesos mas no tienen dinguna valor.
Despues de unos kuantos diyas les vino una letra de sus madres.
Keridos ijos miyos. Vos rengrasyo muncho, de alma i de korason por los regalos ke me mandatesh.
Mi ijo el grande: Te rengrasyo por la kaza ke fraguates para mi. Ma esta kaza esta muy grande para mi. Me va sintir muy sola aryento de esta kaza.
Mi ijo el sigundo: I a ti te rengrasyo muncho por ke pensas en mi. Ma a mi un otomobil ya me abasta, para irme al sentro de la sivdad. I ke va azer solika en la sivdad?
I mi ijiko el mas chikitiko: Munchas munchas grasias. Komo te akodrates lo ke me mankava en mi koleksyon de monedas. Me paso muy muy mahpul. Munchas grasias i te bezo kon amistad.