EL IJO AZE LO KE VIDO DE SU PADRE

Dora NİYEGO Judeo-Espanyol
5 Kasım 2025 Çarşamba

Del diya ke se aviyan kazado, se estuvo kestyonando kontinualmente kon su mujer sovre su padre, ke se estava kedando en sus kaza. Su mujer no lo keriya i estava pensando ke era demaziya en kaza.

A las vezes, las diskusiones se estavan ennaltesiendo muncho. Durante una diskusion, su mujer deklaro: «Yo o tu padre. Si kontinua a kedarse en esta kaza, yo me esto indo». No puedia permeterse de pedrer su mujer. Aparte las diskusiones sovre su padre, estavan orozos. Se kerian bien de parte a parte i tenian ijos. Avia luchado muncho por su mujer antes ke se kazaran. Fue difisil de konvenser su famiya i tuvo munchos problemes. Dainda la keriya muncho bien.

Dezesperado penso kualo puediya azer i topo una solusion. Lo iva yevar a su padre a la kuliba de montanya ke aviya konstruido anyos antes, por su pasion de ser montanyero. Lo iva vijitar una vez a la semana i le iva yevar lo ke tiene de menester para ke no tengan problemes kon su mujer.

Duspues ke aparejo todo lo ke su padre iva tener de menester, lo alevanto de la kama, lo tomo en brasos i lo metio en la araba. Su ijo, Albert, ensistio: «Papa, yo tambien me kero ir kon ti». Duspues ke lo suvio a la araba, salyeron al kamino los tres endjuntos.

Era invierno i el tiempo estava muy yelado. Por modo de la inyeve i la tempesta, estavan teniendo difikultad a topar el kamino. Su ijo Albert le demando a su padre: «Papa, ande mos estamos indo?» ma el padre no le respondio. De otra parte, el viejo ya aviya entendido ande su ijo lo estava yevando, i empeso a yorar en eskondiendose para ke su ijo i su inyeto no lo veygan.

Duspues un viaje difisil ke tomo oras, arivaron a la kaza de la montanya. Aviya muncho tiempo ke no se iva aya. La kuliba ke paresia una chosa, estava pudrida i el techo estava koriendo. Alimpyo i aparejo un kanton de la kuliba, espandio kon atansion la kama ke aviya transportado en la araba, duspues, enstalo su padre en la kama.

La inyeve se estava sintiendo kaji ariento de la kuliba. Estava komo una tempesta. Lo miro a su padre komo ke no tiene otro remedio. Su padre se estava yelando. Penso: «Amanyana va vinir i le va trayer una kolcha i una manta».

Estava muy triste. Su padre se estava sintiendo komo si le aviyan enklavado un kuchiyo en el korason. Se estava sintiendo abandonado en una chosa ande el ijo lo aviya trayido. Este ijo ke para ken el aviya lavorado durante anyos. Su orgolyo estava firido, su korason le estava dolyendo ma no keriya amostrarlo.

El chiko Albert, no estava entendiendo lo ke estava afitando. Solo estava observando, kon el korason roto, yeno de tristeza porke se iva separar de su nono. Era la ora de irsen. Se aboko enriva la kama de su padre i le bezo la kara i las manos munchas vezes. Lo abraso i lo golio por la nariz komo si keriya dizir: «Perdoname».

Ni los dos mas no puedieron kontrolarsen, i empesaron a yorar. Lo miro a su padre en la kara komo si keriya dizir: "Devo de azer esto". Tomo la mano de su ijo i presto salyeron de la kuliba.

Se suvieron a la araba. Albert empeso a yorar. "Deke lo deshates a mi nono en este lugar tan yelado?’’. No le dio respuesta; no puediya dizir: "Esto es lo ke kere tu madre". Su ijo le demando: "Papa, kuando te vas azer viejo, i yo te va trayer aki tambien?". Su mundo se derroko.  Duspues de esta demanda, torno la araba atras i empeso a konduizar komo un loko. Kuando vino a la kuliba, lo abraso a su padre, diziendo: "Perdoname, papa". Padre i ijo empesaron a yorar komo kreaturas. Su ijo, "Padre perdoname ke te trushe aki!". ‘’Ya saviya ke ivas a vinir atras" disho su padre. ‘’Yo no lo deshi a mi padre en la montanya. I tu no me ivas a desharme a mi.

Siz de yorumunuzu yapın

Tüm Yorumları Görün