“Ellerim niye ağrıyor?” diye sordum eşime. Alkışlamaktan diye cevap verdi. “Ayakların da ağrıyordur. Bir türlü yerinde duramadın” diye devam etti. Doğru 17 Mayıs gecesi GKD’nin Gençlik Gösterisi’nde duygularımı açığa vurmamam mümkün değildi. Kelimeler yetmiyordu. Sadece gözlerimden sicim gibi akan gözyaşlarına hâkim olabilmek için çaba sarf ediyordum.
Gençler sahnede, yüzleri gülüyor, kalp çarpıntılarını oturduğum yerden hissediyorum. Gençler derken mini mini birleri unuttum sanmayın. Öyle okul sahnesinde gibi değiller GKD’de dans etmek apayrı bir gurur.
Hazak V’Ematz gösterisi bir gösteriden çok öte; adeta bir tarih yazılıyordu. 50 yıllık bir tarih. 50 yıl dile kolay, bir insan ömrü için anlamlı, bir ülke tarihi için kısa bir süre. Konu dernek olunca boyut değişiyor. Bir derneğin 50 yılı emekleme yıllarıdır. Söz konusu GKD olunca 50 yıl yüzlerce etkinlik, her etkinlikten başarı ile çıkmak için sarfedilen çaba, bu çatı altında yetişen gençler, dünyanın dört bir yanına dağılan ve kariyerlerini o ülkelerde devam ettirmeleri ve asla köklerini unutmamaları geliyor akla.
17 Mayıs gecesi çok büyük bir ayrıcalık yaşadım. Yazar ve yöneten Rafi Levi ile yan yana oturuyordum. Yurt dışında tamamladığı sinema eğitiminin ardından bu gösteri için uğraştı. Onun heyecanı da görülmeye değerdi.
Benim için gösterinin en can alıcı sahnesi can dostlarım Ester Ülçer’in ve Mordo Kumrulukuş’un canlandırıldığı sahnelerdi. Tekrar tekrar rahmet diliyorum. Açtıkları yolda ilerleyenlerin olduğunu görmek güzel.
Sahnede 80 kişi birden görmek çok etkileyici gerçekten. GKD’nin yeni binasındaki ilk gösteri gençlere ait. Belki bir gün eski binayı hatırlayanların sayısı azalacak. İşte o zaman panolardaki resimlere bakmak yeterli olacaktır. Panolarda asılı resimler ise bambaşka bir etki yaratıyor. Tek tek bakıp tanıdık yüzleri arıyorsunuz. Herkes kendi tanıdıklarını görmek istiyor. Ben ise hepsini tanıyorum. Hepsinin eğitim yıllarına, aşklarına tanık oldum. Hepsi benim çocuğum. Başkan Doğan Yıldız’ın dediği gibi GKD çok büyük bir aile. Aile olmak için de sevmek gerek.
Eğer GKD’de bir bardak su içti iseniz bu gösteriden çok etkileneceksiniz. Eğer henüz bu çatı altında bulunmadı iseniz neler kaçırdığınızı anlayacaksınız. Tanrı her sene yepyeni etkinlikler nasip etsin ve gençlerin bu başarısı bizlere umut versin.
