SETENTA I SINKO ANYOS KON EL ŞALOM

Coya DELEVİ Judeo-Espanyol
26 Ekim 2022 Çarşamba

            29 Oktubre 2009: amanyana es el 62. anyo de la aparisyon de muestra Gazeta. Un aniversaryo reelmente importante. Para mi, el “Şalom” es muncho mas ke un simple jurnal o un kualkyer papel. Syempre fue i oy en diya es komo un kompanyero ke mos engrandesimos endjuntos, ke kontimos los anyos endjuntos. Es i en una manera, el rekuerdo de mis primeros anyos de manseves, de mis rekuerdos de Galata.

            Ya es verdad ke dishe ke mos engrandesimos endjuntos, ma no es enteramente egzakto. Porke en 1947, anyo de la primera aparisyon del “Şalom” yo ya era una muchachika bastante grande i entendida... i puede ser, un poko kuryoza(!) de saver i ambezar. En todo kavzo, mi atamyento al “Şalom” lo puedo nombrar komo “fidelidad” i kreéme keridos lektores, no esto egzajerando. Desde el presipyo, en diversas periodas, muestros kaminos se kruzaron. No solo en tal ke lektora del jurnal. Espesyalmente ay 8-10 anyos, mi jurnal tyene un lugar importante en mi vida. Esto ya lo savesh i vozotros keridos amigos ke estash meldando esta pajina i “El Amaneser”.

            Agora, tornaremos por un momento al anyo 1947. Komo lo tengo dicho vezes i vezes en mis eskritas, moravamos en Galata en Saffet Bey Apt. Avram Leyon i su espoza la Sra. Sofi (en paz ke repozen) eran muestros vizinos en el mizmo imoble. Eran de la edad de mis djenitores de sorte ke mi padre (de b.m.) i el Sr. Leyon se frekuentavan i se entendiyan muy bien. Aziyan largos moabetes, espesyalmente sovre sujetos seryozos.

            Akeya epoka, komo lo indiki mas antes, yo ya era grandizika i estava estudyando en un kolejio fransez. Syempre sinti un grande respekto para estos dos adultos tan seryozos. Ma aparte del respekto, teniya i una grande kuryozidad... No me kontentava de asentarme kayadika i sintir sus propozitos. De vez en kuando me mesklava a sus konversasyones seya en demandando eksplikasyones o seya pozando una kestyon o eksprimiendo mi opinion. Koza enteresante! Dos ombres ke vyeron i pasaron tantas difikultades, me respondiyan kon pasensya. Nunka me kortavan la palavra para no romperme el koraje. Puede ser ke era un djesto de tolerensya enverso de una chika dezeoza de saver...

            Enfin, es lo ke es, puedo afirmar ke fui testigo de los problemas i obstakolos ke enkontro el Sr. Leyon. I malgrado todas las difikultades ke konosyo, vide su ferma rezolusyon de kitar esta Gazeta. No me olvido los byervos de mi padre en akeyos anyos, lo ke le diziya a Avram Leyon: “Karo Avram, estas entrando en un kamino espinozo. Ma kon tu imensa perseverensya esto siguro ke vas a reushir...”

            No es yerro si digo ke fui tambien testigo del “nasimyento” (si se puede dizir ansi), del “Şalom”. I esto eksplika en parte, mi fidelidad i atamyento desde tantos anyos. Aktualmente, muestro jurnal kontinua a ser la boz de los djudios de Turkiya. Es la unika publikasyon en este domeno. Oy la famiya “Şalom” es muy ancha i pensamos ke es un privilejyo de apartenir a esta grande famiya. Kreo keridos amigos ke no me vash a konsiderar komo “megalomana” si vos digo ke yo me esto akordando un “ekstra” privilejyo.

            Esto muy sigura ke oy, no puedesh enkontrar munchas personas ke konosyeron de serka Avram Leyon. Atansyon no dishe no toparash “dingunos”, porke sierto ke avra oy en diya algunos ke lo konosyeron. Ma kuantos vyeron diya por diya el nasimyento del “Şalom”?       

Siz de yorumunuzu yapın

Tüm Yorumları Görün