LA JAPONEZA

Judeo-Espanyol
25 Mayıs 2022 Çarşamba

Süzet Herman

 

Davidiko se kazo kon una japoneza. Una ijika maraviyoza. Eya respektuoza, eya laboryoza, eya limpiya, de todo bueno. Davidiko esta muy orozo. Alkilaron una kaza en Kilyos kon guerta  grande.
Davidiko kijo envitar a la famiya. Su mujer Kikita, aksepto pishin. I kijo ordenar una meza rika. Salyo a la kaye i ampeso a empleyar.
Eya merko Kerevitis. Lo ke es un krustase komo karides. Merko pavuryas. I estakoz.
Vino a kaza, kozyo esto todo komo se kuzina en la Japonya.
I los metyo debasho de las ojas de salata. I metyo una kashika yena de agua kon una tovajika al lado de kada plato.
La tiya Sara era un poko remetida. Kuando se asento a la meza no kavyo. Kitaron  una siya para ke se asente. Al lado se asento el marido, Moiz ke era flako komo un pashariko.
La tiya Sara le disho a su marido a las eskondidas: "oy parese vamos a komer solo salatas" i kontuneyo: "tovajikas mos metyo a lugar de pechetikas". "I estos beven en kase parese, el lugar de en kupa".
El marido le diyo en el braso i le disho de no avlar.
Davidiko, ke es el maitre de meson vido ke su tiya no esta komyendo nada. Se hue al lado i le amostro ke debasho las ojas ay pavurya, i ke esto se kome kon las manos i no kon piron. I ke dospues se lava las manos en la kase i se enshuga en la tovajika.
La tiya Sara no estava kontente de este monu. A eyos no les disho nada, ma kuando torno a kaza, avyo el  frijider i komyo a su manera.
I a ken vido les disho: la meza ke ordeno Kikita no valiya nada!

 

Siz de yorumunuzu yapın

Tüm Yorumları Görün