Havaların birden ısınmasıyla, kimi güney illerde, daha cesur olanlar ise sahil şeritlerinde ya da Adalar’da deniz mevsimini açtılar. Henüz mevsim başlangıcı da olsa, yazlık giysilerle insan hafifliyor. Plaj çantanızda bir peştamal, yedek mayo, krem, çatal şeklinde fosforlu bir tarak, cüzdan ve kimileri için de bir kitap. Ivır zıvırı şeffaf bir poşete koyarsanız aradıklarınızı kolayca bulursunuz. Gerçi bu girişimler benden hayli uzak görünüyor. Her ne kadar gündüzleri sıcaktan bunalıyorsam da, geceleri odanın penceresini açıp yün battaniyemin altında mışıl mışıl uyuyorum.
Mayo, kum, deniz derken yıllar önce rahmetli Bedri Koraman’ın pazar günleri Milliyet’in ilavesinde çizdiği renkli karikatürü gözümün önüne geldi. Üstadın olağanüstü mizah gücü ayrıntılarda gizliydi. Bahsettiğim karikatürün içeriği yaklaşık şöyleydi: Yaz mevsiminde kalabalık bir plaj. Şezlonglarda uzanmış göbekli adamlar, şişme plastik topla voleybol oynayan gençler, kumda kovalarıyla şato yapmaya çalışan çocuklar, denizle sahil arasında sürüklenen bir yengeç ve minicik bikinileriyle etrafta dolaşan, o zamanlar ‘fıstık’ tabir edilen genç bayanlar. Karaman çizimini bir cümleyle tamamlamıştı; ‘El kadar iki parça kumaşla örtününce, kimin zengin, kimin fukara olduğu anlaşılmıyor’.
Ne güzel günlerdi onlar, kimse görünüşünden sakınmıyordu. Tam tersine de tanık oldum geçen yaz. Şehirde nezih bir plajdaydık. Birden esmer tenli, bıyıklı iki beyle arkalarında yere kadar uzanan siyah çarşaflı iki hatun geldi. Brandanın altında yer seçtiler ve soyunma kabinlerine doğru gittiler. Eşimle pür dikkat izlemeye koyulduk. Erkekler dize kadar mayolarıyla yerlerine döndüler. Az sonra şaşkınlıktan neye uğradığımı şaşırdım. Çarşafla yaşları bile anlaşılmayan iki kadın, soyunma odasından, minicik bikinilerle birer ‘fıstık’ görüntüsünde ortaya çıktılar. Ne desem, Koraman’ın karikatürlerinde yerli ‘fıstık’lar vardı. Şimdi ise turist olarak gelen kabuklu ‘Şam’‘fıstık’ları var
***
Sıcaklarla birlikte şehirde bir kesim giysilerini hafifletmeye başladı. Erkekler uzun kollu gömlekten kısa kolluya veya tişörte, pantolondan bermudaya geçiş yaptılar. Çok da doğal. Doğal olmayan, bu kişilerin bir kısmını gördüğümde, başımı çevirme ihtiyacını hissettiğim. Dövmelere karşı değilim. Düzgün bir yere yapıldığında çok da estetik buluyorum. Ancak iki tam kol veya iki tam bacakta rengârenk kazılan desen veya semboller dizisi bana ürkütücü geliyor. Vardır bir nedeni belki, ama öğrenmesem de olur.
Hag Şavuot Sameah.
