Sovre Dos Kavzos Diferentes (La Konsensya Profesyonal -1)

En un empyego inferior a muestro merito, puedemos pareser dinyos. Ma, semos chikos en uno mas superyor a mozotros. La Rochefoucauld.

Coya DELEVİ Judeo-Espanyol
24 Temmuz 2013 Çarşamba

Antes un syerto tyempo renkontri a la ija de una ansyana vezina de mi madre. Aviya anyos ke mos pyedrimos de vista. A la verdad dizir, no fuimos intimes, porke eya era una ninya muy chika kuando kazi yo i me fui a morar en otro distrikto. Entervalo i mis par yentes (de b.m) ya aviyan echo “Aliyah”. Naturalmente, en el korso de los anyos tuvimos okazyones de enkontrarmos, kon estos vizinos, de vez en kuando.

Reelmente aviya muncho tyempo ke no mos aviyamos visto, kada uno kon sus okupasyones  i problemas. Fue kon grande pena ke me embezi la pyedrita de su marido. “Kedi sola a la edad de 55 anyos, sin kriatura, sin famiya i sin revenido”, me disho. De lo ke me konto, entendi ke su marido era kontavle en una kompaniya importante. Naturalmente le pagaron una syerta indemnidad.. Malgrado esto, fue ovligada de deshar su kaza para ir bivir kon sus paryentes bastante vyejos. Kontinuo dizyendo: “ Komo ya lo saves, fin oy nunka tuve menester de lavorar”.

“Todos los ke esto azyendo entrevista de empyego, me dizen ke fui una privilejyada asta agora. Esto achetando ke era ansi asta oy, elevada en una famiya mas o menos prospera. Mi sola okupasyon despues ke kazi, fue ekilibrar un budjeto kon lo ke ganava mi marido. Ma, agora esto en difikultad, tengo menester de lavorar. Ande me esto aderesando, me demandan mi espesyalizasyon. Komo puedo tener, yo ke no fui preparada a nada?

         “Portanto, konosko lingua estranyera, un poko daktilo, me entyendo de moda, de antikitas ets..

Enfin, esto pensando ke puedo dar lisyones a elevikos de eskola primera. Me esto sintyendo kapache de azer “KAJİ” todo!. Tenyendo tantas relasyones, rekomandasyones, komo puede ser ke no esto tomando un rezultado pozitivo a mis aplikasyones por kualkyer empyego?”

         Le respondi a esta manseva, ke en muestra epoka, es indispensavle de posedar una profesyon ke se konose bueno. Es evidente ke miles de personas saven azer “ kantidad de kozas “, ma no muy byen, sin konoserlas komo se deve. Le oguri shans i pasensya i mos espartimos despues de tomar su numero de telefon.

Entremyentes, i yo tuve seriozas okupasyones, chikos problemas, de sorte ke estuve muy aturvada. Entre estas korretinas me olvidi por un tyempo los problemas de la manseva. Me esto averguensando de konfesar ke negliji este epizodyo, embolvida en mis okupasyones i penseryos… Asta el diya ke sinti de una amiga jurnalista, un pasaje kaji semejante.

Esta amiga, topandose en el buro del direktor del jurnal, entro un manseviko, prezentando una letra de rekomandasyon bastante influente!.. “Kualo keres azer ?” le demando el direktor.

Oh! no importa kualo.. No se.. Azer reportajes kon parlamentaryos, o puede ser la oja de spor... Me plaze pasar los alhades en las tribunas del stadyum ..o, puedo ser kritiko de sinema... Enfin, no importa kualo!”

“Syenteme, mansevo!” le disho el direktor. “Melda bueno muestro jurnal. Si par azardo remarkaras ke aktualmente, en muestras pajinas manka un sujeto ke konoses byen. Alora,  si me traes un elemento muevo i enteresante, va konsiderar tu demanda kon atansyon.”

La entrevista terminada, mi amiga le disho al direktor, ke se aviya komportado muy duro enverso el mansevo. “Puede ser ke fue ansi, ma ya me enfasyi de estos mansevos ke saven azer “kaji” todo, ma no komo se deve, syempre medyo o mal echo…” respondyo el direktor.

Aki ekspozi doz kavzos kaji semejantes. Naturalmente, el briyo, el vernik, las konosensyas jeneral, ma superfisyalas no fueron nunka danyozas. Ma no son tambyen sufizyentes en munchos kavzos para una reushita materyal. Kreo ke no ay menester de otro komentaryo. Lo ke puedo adjustar es una dicha de Lord  Chesterfield : “ TODO  LO  KE  VALE  LA  PENA  DE  SER  ECHO,  MERESE  DE  SER BİEN ECHO”.  Keridos lektores, este teksto sovre el empyego i el lavoro en jeneral, puede tener kontinuasyones.