Kualo es realmente un ombre en la natura? Nada delantre el Infinito Todo delantre del Nada“En medyo entre Nada i Todo” Blaise Pascal
Un vyejo aforizmo (özdeyiş, vecize) kaji internasyonal dize ke la noche es buena konsejera ...En efekto, munchas vezes despues de una noche yena de sonyos empapados de paradoksos konfuzos, ande los problemas del diya presedente se golpean entre eyos i se mesklan los unos a los otros, mos despertamos kon un esprito mas klaro. Entonses empesa para kada uno de entre mozotros komo una posibilidad mueva
Es ke vos akontese de mirar por la ventana, temprano la demanyana, kuando la primera klaredad del dia se meskla poko a poko a la solombra de la noche, eya mizma gradualmente manko eskura, ezitante aunke persistyente antes de dezapareser kompletamente... momentos yenos de un misteryo impenetravle, momentos indeskriptivles ande las kozas paresen vazyarsen de sus espanto de la noche sin ke ainda ayga ningun indisyo de lo ke sera el dia.
Oras muevas ande todo parese posivle ... oras a venir de aspero ...de esperansa.
Mi madre de bendicha memorya me dezia ke nada puede empesar de una manera diferente si mozotros no lo keremos fuertemente i sovre todo si mozotros mizmos no miramos a azer trokar las kozas.
Palavras yenas de sezo dichas de una manera muy simple, sin ninguna saveduria espesyal, ma ke kedaron gravadas en mi memorya. Por seguro ke tenesh meldado tekstos psikolojikos i mizmo envezes filozofikos sovre varios temas de natura transandante... lavoros ke mos enkantan kon la profondura de sus analizes ... kuando las keremos rezumir mos akodramos munchas vezes palavras ekspresadas por uno de muestros antepasados, byervos de kada dia ma ke yevan en sus entranyas kaji la mizma sinyifikasyon ke las eskritas yenas de saveduria .
“Nada puede empesar de una manera diferente si mozotros no lo keremos”, tenia razon mi madre. No solo asperar, ma empesar mozotros mizmos a realizar muestra esperansa, a la mezura de lo ke mos es posivle.
Salvo en situasyones trajikas, mas o menos raras, en munchas sirkunstansyas, chikos akontesimyentos a primera vista sin importansa pueden yevar virtualmente en eyos si no un premisyo de sertitud, ma por seguro una posibilidad de libertad de aksyon.
Kada amanesimyente yeva en su seno esta verdad irreduktivle; el es komo un bloko de marbolo ke poseda potensyalmente el materyal fundamental de una ovra de arte, ma ke no puede nada darmos sin ke el eskultor meta su mano..
El grande filozofo del 17en siglo disho “....kualo es el ombre en la natura? “Nada en relasyon kon el Infinito”, “Todo en relasyon kon el Nada”... es a mozotros ke kaye la karga de eskojer en kuala direksyon mos keremos ir...
Kada amanesimyento yeva en sus entranyas la posibilidad de un akto a kumplir, un djesto a azer, una palavra a pronunsyar...