Es ora de azer moabet...

Coya DELEVİ Judeo-Espanyol
1 Ağustos 2018 Çarşamba

Kuando eskrivo tekstos ansi, avlando de aki de ayi, tomo lo mas plazer. Me imajino azer moabet kon amigos. Sinseramente, me syento deskansar. Munchas vezes me tomo i el kafiko al lado del komputer, lo ke kompleta mi kyef...

Una amiga me demando en pasadas si tomamos reaksyones (buenas o no) de los lektores, kuryoza de saver si el Ladino se esta sufizamente meldando. Respondi instinktivamente: “Mira, seya en la oja judeo-espanyol, seya en las otras, no eskrivimos para oyir alavasyones o komplimentos. A lo menos, en lo ke me konserna, tambien no eskrivo para pasar la ora. Konsideramos komo una misyon, una chika partisipasyon al impedimiento del olvido de muestra Lingua i Kultura.” Es tambien lo mizmo en lo ke konserna todos los amigos, amigas veluntaryos seya de “El Amaneser”, seya de el ŞALOM.

Keridos lektores, klaro ke estamos tomando reaksyones. Munchas vezes apresyasyones dandomos fuersa i koraje de kontinuar. En vezes, ay kritikas, kuando pozitivas, kuando negativas. Komo tiene dicho muestra kerida Klara Perahya, z”l, “una apresyasyon es un rekonforto”.

Aki ay una realidad. Siguro ke uno ke eskrive, seya un romanso, un artikolo o una kolona no importa kualo, dezea ke sus linyas se melden. Komo konsekuensa, se gusta kuando los lektores komentan o los profesyonales kritikan. Esto es la preva infayivle ke sus eskritas se estan meldando, mizmo si las kritikas no son syempre pozitivas.

No tomar dinguna reaksyon, syempre no sinyifika ke muestro lavoro no se melda. Lo ke kero dizir, no se deve asperar en kada vez un djesto del lektor o observador. Esto es mi opinyon.

Es verdad ke las apresyasyones rekonfortan. Ma i una kritika negativa no deve deziluzyonarmos. Munchas vezes es ansi ke tenemos la oportunidad de enderechar muestras faltas. Estas kritikas las acheto a kondisyon de no ser indjustas.

No se si el lektor se akodra, antes unos kuantos anyos eskrivi una letra avyerta. Avli sinseramente de mis difikultades del empesijo, problemas, keshas de lektores ke no estavan bien entendyendo. Kon tyempo ampeso la publikasyon de “El Amaneser”. Las keshas ampesaron de muevo. Porke, yo en mis eskritas no empleo byervos “emprestados” del turko. Aparte de esto, ekspliki ke ay un grande shifro de lektores afuera ke no konosen el turko. En todo kavzo, en prensipyo no devemos avrir parantezas en turko en “El Amaneser”.

Alora resivi d’un lektor una letra en turko, una lista de 20 byervos miyos ke no entendyo: “Para bien entender vuestro teksto, es ke so ovligado de tener al lado diksionaryo judeo-espanyol–turko? No! No puedo azer esto. Tu deves avrir parantezas en turko. Estas dizyendo, los lektores de afuera no konosyendo el turko no van entender nada. Ke m’importa si no entyenden eyos! A mi me importa ke yo i los de aki puedamos entender i tomar plazer!”

Keridos amigos, sovre esto tengo mis eksplikasyones, ma seriya largo de darlas aki. Naturalmente i este lektor ansi ke otros lektores tienen razon. Ma, yo no puedo trokar mi manera de eskrivir. Espero ke entervalo estos amigos estan mas auzados a mis eskritas.

Kon la esperansa de toparmos en otro moabet…