Gizel (Ender) Hazan
Şalom gazetesini açıp, çok değerli Klara Perahya’nın vefatını öğrenince, zaman tüneline girdim zihnimde. 40 yıl öncesine gitti aklım.
Ailecek Ankara’dan İstanbul’a geçiş yılımıza, babamın taşınma haftası felç geçirmesine, Boğaziçi Üniversitesinde okurken, annem Raşel Alazraki Ender’e en büyük desteği veren, kardeş çocukları iki kuzinine gitti zihnim.
Birisi dünyada tanıdığım en tatlı insan olan Lüsyen Behar (Üzeyir Garih’in kız kardeşi) ve diğeri de Eli ve Klara Perahya idiler. Nişantaşı’nda annem genç yaşında hasta eşle uğraşırken, bu iki kapı, annemle tek gittiğimiz dertleşme noktalarımızdı.
Sevgili Klara Perahya, o yıllarda da yardım derneklerinde koştururdu. Hangi genci bulsa, bir görev vermeyi de başarırdı. Beni de gözüne kestirmişti. 20 yaşımda bana da görev vermeden bırakması mümkün değildi. Bir yıl boyunca, Tünel’deki küçük bir kızın derslerine yardım etme görevi vermişti bana. Her cumartesi sabah yollara dökülür, Tünel’e gider, hiç tanımadığım bu yörede, tanımadığım bir eve girer, küçük kızın haftalık derslerine yardım ederdim. Sonraları beni erzak götürmek için de yanına almaya başlamıştı. Ankara Farabi Sokak ve Nişantaşı’ndan sonra, çok farklı bir çevreyi tanımaya başlamıştım sevgili Klara Perahya’nın verdiği görevlerle.
Rüzgâr sonra evlilikle beni İzmir’e, anne ve babamı da, sağlık sorunlarıyla Tel Aviv’e atmıştı. İstanbul ile ilgimiz kalmamıştı. Yine de ne zaman İstanbul’a yolum düşse, küük kızım Beliz’i, mutlaka bu iki teyzeye götürür, özellikle Eli Perahya’nın kütüphanesini, salonundaki resim sergisi gibi tablolarını, antika asansörü tanımasını isterdim.
Aradan yıllar geçti, İzmir’de Liga Kadınlar Kolunu, daha sonra da ‘İyiniyet’i kurmuştum. Bilinçaltımın bir köşesinde daima İstanbul vardı. İlk Arkadaşlık Yurdu örneği ile Liga ve 20 yaş grubunu yaratmıştım. Daha sonra da Klara Perahya’nın attığı tohumlarla İyiniyet ortaya çıkmıştı. Klara Perahya’nın zamanında gençken bana verdiği görevler sanki benim ders notlarım olmuş, aynısını İzmir’de yaratmaya başlamıştım. Tohumlar yıllar sonra yeşermiş, İyiniyet çiçeği olarak çiçek açmıştı sanki.
İzmir’de İyiniyet 10 yıl benim başkanlığımda, sonraki 15 yıl da Suzan Bengiyat başkanlığında, Vivian Hazan ve daha birkaç fedakâr bayanın desteğiyle 25 yıldır daima ayakta, dimdik.
Klara Perahya’nın attığı tohumlara teşekkür ediyoruz. Bizler başka gençlere tohum atabildik mi acaba? Kendi kızım Beliz Hazan ve oğlum Jacob Ceki Hazan belki bir ihtimal. Başka genç var mı listede? Bilmem ki!
