Ramazan pidesi

(...) Ramazan habercisiydi ışıklar. Sabaha karşı sahura kalkılacaktı. Senelerin alışkanlığı olan davulcunun sesini bu yıl da duyabilecek miydim?... (...)

Tilda LEVİ Köşe Yazısı
10 Temmuz 2013 Çarşamba

Kimi günler şehirde, kimi günler de yazlıkta mesken tutunca, iki yerin de hem artılarını hem eksilerini yaşıyorsunuz. Pazartesi gecesi şehirde salonun perdelerini örterken, arka sokağımızdaki caminin şerefesinde çepeçevre yanan ışıkları gördüm. Ramazan habercisiydi ışıklar. Sabaha karşı sahura kalkılacaktı. Senelerin alışkanlığı olan davulcunun sesini bu yıl da duyabilecek miydim?

Ramazan’ın simgelerinden sayılan sıcak pide çevresine muhteşem bir koku yayar. Gerçi turfanda sebzeleri her mevsim bulabildiğimiz gibi, pide de yılın her günü kimi fırınlarda çıkıyor. Ancak, Büyükada için geçerli olduğunu biliyorum, Ramazan ayı süresince işin erbabı ustalar getirtilir. Beyaz  kağıda sarılı, ilk tuttuğunuzda elinizi yakan, fırıncının üzerine çörekotu serpiştirdiği pideler, kişiye ekmeğin nimetini daha iyi hissettirir sanki.

***

Ada’da üst katımızda oturan komşumuz ciddi bir rahatsızlıktan sonra nekahat dönemini yaşıyor. Haliyle ‘geçmiş olsun’a veya yardım etmeye gelen aile fertleri çoğunlukta. Yatıya kalan dört yaşındaki yeğeninden başka kimsenin sesi duyulmuyor. Geçen gün küçük delikanlı sıkılmış olacak ki, balkona çıktı. Elinde fosforlu renklerde plastik bir tabanca. Etrafındakilere çevirip, “Dediğimi yapmazsanız biber gazı sıkarım, ha” dedi. Nutkum tutuldu. Toplum insanları ne hale getirdi? Dört yaşında bir çocuk rahatlıkla ‘tehdit’ edebiliyor; üstelik de biber gazıyla! Farklı bir gelecek düşlerdim doğrusu…

***

Şalom’a emek vermiş her kişi benim için çok değerlidir. Eski/yeni çalışan ayrımı yapmak bana ters gelir. Belki de en büyük şansım, gazetede çok uzun yıllardır bulunmam. Şöyle ki, dönem dönem herkesle az veya çok tanışıklığım olmuştur. Ve nihayet güzel bir haber. Şalom Çocuk’un kurucularından Vivi (Vi2) ile Niso Menase’nin kızları Lynn Menase ile Danilo Ferrentino yaşamlarını İtalya’da birleştirdiler. Katılamadığımız muhteşem düğünün fotoğraşarını facebook’ta gördüğünüzde, ne demek istediğimi anlayacaksınız. Lynn ve Danilo’ya nice mutluluklar…

***

Havalar ısındıkça genç ve ‘genç +’ bayanlar, şehrin göbeğinde rahat kıyafetler giymeyi yeğliyorlar. Hangi semtte olursa olsun, yol üstünde bir cafe’ye oturduğumuzda, etek boyları hayli yukarda, her yaştan insan görüyorum. Estetik olduğu sürece benim için sakıncası yok. Ama, hem kısa giyip, hem eteğini aşağı doğru çekiştirenleri anlamak mümkün değil. Ya kendine güven giy; yok idare edemiyorsan…

***

Düzeltme: Geçtiğimiz haftadan istemeyerek, Bodrum Casa Costa Boutique Hotel ile ilgili hatalı bilgiler yazdım. Düzeltir, özür dilerim. Casa Costa adını değiştirmedi; kurulduğundan beri sekiz yıldır müdavimlerini ağırlıyor. ‘Küba’ ise otelin beach ve restaurant kısmını işletiyor.

Çeşitli sanat organizasyonları destekleyen Casa Costa Boutique Hotel, bu yıl da yaz mevsimi süresince Şeli Kohen’in eserlerine ev sahipliği yapacak.