Naso peraşasının en göze çarpan bölümlerinden biri her gün Tefila düzenimizde uygulanan Birkat Kohanim dediğimiz ritüeldir. Her gün bu beraha yolu ile Kohenler, Bene Yisrael’i mübarek kılar. Tanrı bu emri verirken “onlara söyle” demek için ilginç bir kelime olarak “amor laem” ifadesini kullanır. Raşi bu kelimeyi açıklamak isterken sözcüğün Şabat gününe özgü ‘şamor – korumak’ ve ‘zahor-hatırlamak’ terimlerini andırdığını öğretir. Raşi bu açıklamayla bu kutsamanın Şabat günü nasıl geçerse hafta da öyle geçer esasına dayandırıldığını söyler. Ancak Raşi’nin bu açıklaması mutlaka bu kutsamanın Şabat günü ile bir bağının olmasını zorunlu kılar.
Keduşat Tsiyon adlı kaynak Şabat gününün diğer bayramların aksine Tanrı tarafından belirlenen bir günde gözetildiğini söyler. Diğer bayramların hepsi zamanında İllel döneminde Sanhedrin tarafından yapılan çalışmayla tarih olarak belirlenmiştir. Şabat günü yani yedinci gün yaratılışın ertesi günü olarak bizzat Tanrı tarafından tespit edilmiştir. Bundan dolayı Raşi Şabat günü ile Birkat Kohanim arasında ilgi kurar. Midraş bizlere beraha verenin Kohenler olmadığı konusunda ciddi bir uyarı yapar. Her ne kadar ritüel böyle görünüyor ve bunun nedeni çok da açık belirtilmiyorsa da o bölümün son iki sözcüğü olan “vaani avarehem”, kutsamanın Tanrı tarafından yapılacağını açık açık anlatmaktadır. Şabat günü kendisinden kutsal olan bir gündür. Bizim ne yaptığımızla doğrudan ilgili değildir. Kohenlerin kutsaması da doğrudan Tanrı’nın verdiği bir kutsamadır. Ne mutlu bizlere ki her gün Tanrı tarafından bizzat bu beraha bizler verilmektedir. Ne mutlu ki aynı zamanda haftanın yedinci günü olan Şabat kendine has kutsallığı ile haftamızı aydınlatmaktadır.
