Vaethanan – Şabat Nahamu: TESELLİ

Teselli edin kavmimi teselli edin. (Yeşayau 40/1)

Rav İzak ALALUF Köşe Yazısı
28 Temmuz 2020 Salı

Peraşamızın ilk sözcüğü ile Moşe Rabenu Erets Yisrael’e girebilmek için Tanrı’ya dua etmektedir. Rabilerimiz Moşe’nin 515 farklı Tefila yaptığını dile getirirler. Midraş, Moşe’nin Tefila’sının kabul edilmemesi için Tanrı’nın bütün kapıları kapattığını ancak Moşe’nin yine de direnerek kapıları zorlamaya devam ettiğini paylaşır. Yine Midraş Tanrı’nın Moşe’ye “rav lah – yeter” komutunu verdiğini ve her şeyin bir anda kaosa dönmesini engellediğini öğretmektedir.

Moşe daha sonra Tanrı emri ile Erets Yisrael’i görür. Gördükleri maddi bir görüntüden öte manevi bir vizyondur. Bu vizyonda Maşiah günlerine kadar olacakları gören Moşe belki de Erets Yisrael’e giremediğinin bir tesellisini bulabilmiştir.

Doğaldır Tanrı dualarımıza yanıt verirken bazen ‘evet’ bazen ‘hayır’ bazen de ‘daha değil’ seçeneklerini kullanır. Burada sorulabilecek   “Acaba bu seçeneklerden dolayı dua etmeyi bırakmak mı gerekir?” sorusuna yanıtımız olumlu olmayacaktır. Çünkü bizim için iyi olanı bizden daha iyi bilen Tanrı, zamanı geldiği zaman istediğimizi iyi ise bizlere verecektir. Bunun için dua etmeyi sürdürmek ve Tanrı’ya olan güvenimizi göstermek gerekir.

Sevgili dostum Rav İzak Peres (שליט''א) beş yüz on beş sayısının dua ile ilgili iki sözcükte daha karşımıza çıktığını öğretir. Bunlardan biri olan ‘Tefila’ sözcüğü aslında dualarımızın belkemiğini oluşturur. Zamanında söylenen Tefila hele minyan ile birlikte okunan Tefila olarak Rabilerimizin işaret ettiği Amida, dilek ve isteklerimizi Tanrı’ya iletmek için bulunmaz bir fırsattır. Rabiler toplulukla yapılan duaların seviyesinin tek başına yapılan Tefila’nın seviyesiyle kıyaslanamayacak kadar yüksek olduğunu öğretirler.

Rav Peres’in paylaştığı ikinci sözcük ise ‘Şira’ (şarkı) sözcüğüdür. Tanrı’ya güven, O’na sevinçle ibadet etmemizi gerektirir. Teilim yüzüncü mizmorda “ivdu et Ad… besimha” derken Tanrı’ya Şabat, seudalar, bayramlarda dile getirilen şarkıların sevincimizi ve güvenimizi ortaya koyması gerektiğini ifade etmektedir. Ki Tavo peraşasında yer alan uyarılarda başımıza gelebilecek felaketlerin nedeni olarak Tanrı’ya açık kalple ve sevinçle ibadet etmememiz olarak gösterilmektedir.

İçinde bulunduğumuz ve bu hafta ilk Aftara’sını okuduğumuz teselli haftalarında Tanrı’ya ibadet ederken Tefila ve O’na hitaben sunacağımız şarkılara yer verelim. Bu şarkılarla, Tefila ile Tanrı’ya dönmeye çalışalım ve içimizdeki taştan kalbi çıkararak Peygamber Yehezkel’in dediği gibi etten bir kalp vermesini dileyelim. Yine Teilim elli birinci bölümde dediği gibi “Lev taor bera li E.loim veruah nahon hadeş bekirbi” cümlesine atfen Tanrı’nın yaklaşan yargı sürecinde bizlere saf ve temiz bir kalp vermesini dileyelim.

Rav İsrael Najara’nın ‘Y.a Ribon alam’ ilahisinin satırlarında belirttiği gibi şarkılarımızı Yeruşalayim’de Bet Amikdaş’ın karşısında söylemenin mutluluğunu yakalayalım, Amen.

Etiketler:

Siz de yorumunuzu yapın

Tüm Yorumları Görün