• Batılı modern antisemitizmin çıkış ve varış noktası da bu temele dayanır. Marksizm ve sosyalizm temelli kapitalizm eleştiri ve itirazları eşitlik ve evrensellik fikirlerine odaklanırken, sağdan yükselen ses antisemitizm ve milliyetçilik olmuştur. NURAY MERT – www.t24.com.tr/k24
Sağ siyaset ve bu siyasal geleneğin bir ucundan yeşeren İslamcılığın tarih okuması bu yazının konusu olmayacak, ancak İngiliz miti konusunun bu okumanın bir açılımı olduğunu unutmamak gerek. Bu okumanın en önemli kalkış noktalarından biri de kuşkusuz ‘Yahudi komplosu’ fikridir ve sonuçta tarihin yıkıcı gücüne takılan yafta ‘İngiliz-Yahudi medeniyeti’dir. Meselenin Yahudiliğe dair kısmı kuşkusuz Türkiyeli İslamcılara ve hatta genelde İslamcılara özgü ve özgün bir yaklaşım değildir. Tam tersine, Batı siyaset düşüncesinde modernleşme karşıtı söylemlerin tamamı kapitalizm ve modernleşmeyi ‘Yahudi’likle özdeşleştirir, kapitalizm ve modernleşmeye duyulan tepki, öfke ve hoşnutsuzlukların tamamı Yahudi karşıtlığı şeklinde tezahür eder. Sonuçta, Batılı modern antisemitizmin çıkış ve varış noktası da bu temele dayanır. Marksizm ve sosyalizm temelli kapitalizm eleştiri ve itirazları eşitlik ve evrensellik fikirlerine odaklanırken, sağdan yükselen ses antisemitizm ve milliyetçilik olmuştur.
Bu tarih/siyaset anlatılarının en büyük paradoksu, her birinin kendini kendi kültürünün otantik ürünü olarak tanımlamasına karşın, tamamının ortak bir zihniyet havuzundan türemiş olduğudur. Benzer şeyleri tekrarlayıp dururlar, aynı şarkıları söylerler. İçeriğinde tapınak şövalyeleri, Cizvitler, masonlar, mistik referanslı cemiyetler geçen pek çok anlatı, Batı dışı dünyada Batı komplosunun ayrılmaz parçaları olarak algılanmasına karşın, çıkış hikâyeleri fazlasıyla Batı tarihine ilişkin çekişmeler ve tepkilerden oluşur. Tapınak Şövalyeleri, masonlar ve Yahudilere ilişkin efsaneler, monarşistlerin ve Katolik Kilisesi'nin Fransız Devrimi'ne karşı tepkileriyle üretilmiş komplo teorilerinden türemiş ve yaygınlaşmıştır. Bu konuda en erken örnekler Abbé Barruel ve Charles de Cassicour’un Devrim’e ilişkin görüşleridir. Şimdilerde Dan Brown’ın Da Vinci Şifresi başta olmak üzere yeniden popülerleşen yazın türünün öncülerinin başında, Walter Scott’un 19. yüzyıl başlarında yazdığı tarihsel romanların olduğunu da hatırlatalım.
Kısacası, şimdilerde bir kez daha, dünyayı İngiliz-Yahudi işbirliğinin eseri bir üst gücün yönettiği şeklinde çıkan modern mitolojinin büyük bir bölümü Batı dünyasında, modernleşme, kapitalizm ve sekülerleşme süreçlerine dair tepkisel düşüncenin ürünü idi. Batı dışı dünyada, kolonyalizme ve dolayısıyla Batıya karşı tepkisel söylem ve anlatılar, Batı kökenli tepkisel anlatıları sorgulamak bir yana, aynı anlatıları Batı dünyasını kavrama aracı olarak gördüler.
NURAY MERT
https://t24.com.tr/k24/yazi/ingiliz-miti-komplo-teorilerinin-vazgecilmez-unsuru,2550
Planlı ya da plansız, Trump’lı ya da Trump’sız Filistin’in omurgasını oluşturan Batı Şeria hali hazırda Yahudi yerleşimleriyle dolu durumda. Pek de uzak olmayan bir geçmişte “yasa dışı” diye tanımlanan bu yerleşimler Trump’ın planı öncesinde de İsrail tarafından sözde bir zemine oturtulmuştu. Trump’ın Batı Şeria’yı delik deşik eden haritası fiili duruma Washington perspektifinden
uluslararası bir vizyon kazandırmayı başarmıştı; beğen, beğenme...
Ama konumuz Trump’ın planı değil. Burning Man (Yanan Adam) festivalini biliyorsunuz. ABD’nin Nevada eyaletindeki Black Rock Çölü’nde düzenlenen bir haftalık festivalde dev bir ‘Adam’ kuklası ateşe veriliyor.
Dünya çapında çeşitli festivallere de ilham kaynağı olan 33 yıllık Burning Man İsrail’de Midburn adıyla düzenleniyor. Burning Man’in resmi işbirlikçisi olan Midburn’ün adı İbranice çöl anlamına gelen ‘midbar’dan devşirme.
İngiliz The Guardian gazetesine göre İsrail’de 2014’ten 2018’e kadar düzenlenen Midburn’ün organizatörleri bu kez Necef Çölü’nde festival izni alamayınca çözülmeye başladı. Midburn’den ayrılan bir grupsa kendi festivalini düzenlemeye karar verdi. Ancak bir sorun vardı; festival alanı olarak belirlenen yer Batı Şeria’daydı. Ürdün sınırı, Ölü Deniz ve Batı Şeria’nın Eriha kenti yakınlarında belirlenen alanda planlanan festivale 15 bin kişinin katılması öngörülmüştü. Ve her şeyden önemlisi İsrail ordusu festivalin nisanda yapılmasına yeşil ışık yakmıştı.
Festivale Filistinlileri de davet eden organizatörlerden Yaron Ben Shoshan, çabasının siyasi olmadığını vurguladıktan sonra tartışmanın iki toplum arasındaki fikir ayrılığını derinleştirmekten başka işe yaramadığını söylüyor. Shoshan, “Liderlerimize birbirimizle iletişim kurabildiğimizi ve birlikte eğlenebildiğimizi gösterme fırsatı var” diyor.
Oysa bu davetkâr beyan sahadaki gerçekleri yansıtmıyor. İsrail güvenlik güçleri bölgede yaşayan Filistinlilere neredeyse kan kusturuyor. Festivale katılmak isteyen Batı Şerialı Filistinliler önce İsrail ordusundan izin almak zorunda. Festivalin planlanlandığı alan Batı Şeria’da olmasına rağmen Yahudi yerleşimcilerin sahiplendiği bir arazi. Festival planı yapılırken kimse Filistinli yetkililere başvurmamış.
Filistin Kurtuluş Örgütü Genel Sekreteri Saab Erakat -ki kendisi de Erihalı- festivalin, organizatörlerin sömürgeci mantığını ortaya koyan aşağılayıcı bir girişim olduğunu söylüyor.
MENDERES ÖZEL
https://www.milliyet.com.tr/yazarlar/menderes-ozel/bati-seriada-burning-man-6150896
MESELA TÜSİAD, diyelim Ayasofya Müzesi’ni kapsamlı bir şekilde restore etti.
Acaba karşılığında bundan böyle o yere “TÜSİAD Eğitim Kampüsü” adını verebilir mi?
Mevzu daha önce de yazdığımız üzere “Portekiz Sinagogu”.
Evet, harap halindeki bu tarihi ibadethaneyi Ege Genç İş İnsanları (EGİAD) takdir edilecek bir çabayla restore etti ve muhtelif etkinlikler için kullanıma hazır hale getirdi.
Buraya kadar tamam...
Sonrası ise sıkıntılı.
Dernek yönetimi, bahse konu yeri ısrarla “EGİAD Sosyal ve Kültürel Etkinlikler Merkezi” olarak isimlendiriyor.
Hani EGİAD ismi hiç geçmez demiyoruz.
Ama o yer, öncelikle “Portekiz Sinagogu”dur...
Bu tarihi kimlik tartışılmaz şekilde vurgulanır, istenirse altına küçük puntolarla derneğin ismi yazılabilir.
Benzer örnek, Cunda’da “Taksiyarhis Kilisesi”nin restorasyonunda yaşanmıştır.
Tarihi yapı, restore edildikten sonra değerli objelerle kilise bir sanayi müzesine dönüştürülmüş ve “Taksiyarhis” ismi ön plana alınarak, restorasyonun ötesine geçen katkı sebebiyle Rahmi Koç Müzesi ismi, ayrıca göze batmadan belirtilmiştir.
Yine Tatış Ailesi, tarihi Uşakizade Köşkü’nün başka bir isimle anılmasını aklına dahi getirmemiştir.
Bakınız, bu gibi konularda tevazu içeren tutumlar ilgili kişi ve kurumları çok daha fazla yüceltir.
Ayrıca belirtelim ki, EGİAD’ın uzun zamandır devam eden ısrarı en fazla Musevi Cemaati’ni rahatsız etmektedir.
Yanı sıra, gerek TARKEM, gerekse Kemeraltı Derneği, benzer hassasiyet içindedir.
Bir kentin değerlerine sahip çıkmak çok iyi bir şeydir.
Sevgili EGİAD’lılar yaptığınız katkıyı lütfen gölgelemeyin.
SITKI ŞÜKÜRER
https://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/sitki-sukurer/bilgi-artik-kolay-hizli-ve-ucuz-41453346
Netanyahu geçtiğimiz günlerde Sudan Egemenlik Meclisi Başkanı Abdulfettah Abdulaziz el-Burhan ile bir araya geldi. Uganda’nın Entebbe kentinde yapılan görüşmede, Sudan İsrail’den 1993 yılından beri ABD tarafından uygulanan ambargoların kaldırılması ve Sudan’ın teröre destek veren ülkeler listesinden çıkarılması için aracı olmasını isterken, İsrail tarafı ise Sudan’dan hava sahasını İsrail uçaklarına açmasını ve ilişkileri normalleştirmesini talep etti.5 Sudan’ın içinde bulunduğu mevcut durumda paraya ihtiyaç duyduğu kesin. Geçiş süreci yaşayan ülkeye İsrail ile arası en iyi olan Arap ülkesi gibi görülen BAE’nin aracı olması6 Hartum açısından ekonomik durumunu iyileştirmesi için bir umut doğurabilir. Ancak Sudan’da bu tür manevralara el-Burhan’ın tek başına karar vermesi çok mümkün gözükmüyor. Zira Ömer el-Beşir’i yerinden eden devrimin dinamosu sayılan Sudan Zanaatkarlar Birliği (ya da Meslek Odaları Birliği) yaptığı açıklamada, bu duruma dikkat çekerek anlaşmayı reddetmişti.
İsrail’in benzer bir girişimi Fas Krallığı ile sürdürdüğü iddiaları, Tel Aviv’in geniş bir alanda meşruiyet arayışı içine girdiğini akıllara getiriyor. İsrailli kaynakların verdiği bilgiye göre, Tel Aviv yönetimi, Rabat ile ilişkilerin normalleşmesi karşılığında Batı Sahra’daki Fas hakimiyetinin kabul edilmesi için ABD’yi ikna etme sözü verdi. Fas açısından Batı Sahra sorunu oldukça önemli bir sorun. Rabat’ın İsrail ile ilişkilerin normalleşmesi karşılığında Batı Sahra’daki egemenliğini kabul ettirmesi oldukça pragmatik ve tercih edilir bir seçim olarak görülüyor. Bu konuda da zorluklar olmasına rağmen İsrail’in bu girişimi kritik bir önem arz ediyor.
İsrail’in bu diplomatik girişimlerinin başarılı olması halinde, Filistin tarafının yalnızlığına yalnızlık katılacağı söylenebilir.
İSMAİL ÇOKTAN
https://fikirturu.com/2020/02/17/asrin-anlasmasi-filistin-sorununun-yeni-bir-duzleme-gecisi-mi/
İsrail-Afrika ilişkilerini 1990’lardan 2000’li yılların ortalarına kadar etkileyen üç temel dinamikten bahsedilebilir: 1. 1993 yılında Özerk Filistin Devleti’nin kabul edildiği Oslo Barış Anlaşması’nın yansımaları İsrail-Afrika ilişkilerinde yeni bir dönemin açılmasına az da olsa katkı sağlamış, İsrail’in Afrika’ya açılma siyasetinin önündeki politik bariyer kalkmıştır. 2. Güney Afrika’daki Apartheid rejiminin yıkılması ve Nelson Mandela’nın iktidara gelmesiyle birlikte İsrail Büyükelçisi ülkeden ayrılmaya zorlanmıştır. 3. SSCB’nin yıkılmasıyla birlikte, ABD’nin bir dönem kıtadaki yegâne siyasi nüfuz sahibi güce dönüşmesi, Afrika siyaseti cephesinden İsrail ile bağların normalleşmesini beraberinde getirmiştir.
İsrail açısından olumlu ve olumsuz bu gelişmeler ışığında, 1990’lı yılların sonlarına doğru, kıtada Sierra Leone, Gana, Eritre, Nijerya, Etiyopya, Demokratik Kongo Cumhuriyeti, Kenya, Kamerun, Angola ve Liberya, (daha sonraki dönemde) Güney Afrika, (Sudan’ın parçalanması sonrasında da) Güney Sudan ile ikili ilişkilerin tesis edilmesi, siyasi, ekonomik ve stratejik çıkarlar yumağında İsrail-Afrika ilişkileri açısından önemli dönüm noktaları arasında sayılabilir. 2000’li yıllarla birlikte İsrail’de sağ siyasetin yükselişi ve Filistin’deki yeni işgal ve yerleşim alanlarının inşa edilmesi kararları, İsrail’in Afrika kıtasında sürdürülebilir ve uzun dönemli dış politika izlemesinin önündeki politik bariyerleri teşkil etmiştir. Bu bariyerlerin İsrail’in Afrika politikasına yansıması, İsrail’i kıtada büyük ölçüde üçüncü taraflar veya aracılar vasıtasıyla etkinlik göstermeye mecbur bırakmasıdır. Kıtadaki ilişkilerini 1956 yılından yakın zamanlara kadar İngiltere, Sosyalist Enternasyonal ve ABD’nin gölgesinde sürdüren İsrail’in, Afrika’daki ilişkilerini içinde bulunduğumuz yeni dönemde yeni stratejisi çerçevesinde Mısır, BAE ve Suudi Arabistan üzerinden sürdürdüğü ise yadsınamaz bir gerçektir.
OSMAN KAĞAN YÜCEL
https://www.aa.com.tr/tr/analiz/israil-in-yeni-afrika-politikasi-bae-uzerinden-yuruyor/1738368
Netten okumalar
https://odatv.com/bu-cok-havadan-sudan-bir-haberdir-21022009.html
https://www.milliyet.com.tr/gundem/ingilizlerin-kabahati-6151452
https://www.youtube.com/watch?v=wbPDAyfOqE0
http://bianet.org/bianet/kultur/220370-dingunos-no-van-a-entender-este-teksto
Takılan tweetler
Tasvir Sanatları@tasvirsanatlari
Ankara Yahudi Mahallesi’nin öne çıkan geleneksel konutlarına örnekler: Sinagog’un karşısında bulunan ‘Araf Konutu’, Birlik Sokak, No:3 @ankarailkultur
* Evliya Çelebi, “Seyahatname”sinde Ankara’yı “Kentin Yahudileri çoktur. Sade Yahudileri 12 mahalledir” diye anlatır.
https://twitter.com/tasvirsanatlari/status/1229682255142019072
Sinan Eskicioğlu@SinanEskicioglu
Struma yi bilmeyen var mi? II. Dünya Savaşında Nazilerden kaçan Yahudileri Filistin'e götüren Struma gemisinin İstanbul açıklarında Sovyet denizaltısı tarafından batırılmasıdır. #ocakmedya #montag #monday #pazartesi #Struma
https://twitter.com/SinanEskicioglu/status/1231952998710022149
İsrail'e Dair@e_israil
#Filistin terörünü masum hale getirmeye çalışan arkadaşlar özellikle baksın burası Barzilai Sağlık Merkezi yeni doğan yoğun bakım ünitesi. #Gazze'den atılan füzeler sebebiyle minicik bebekler sığınaklara taşınıyor. Bunu da savunana ne denir bilemedim.
https://twitter.com/e_israil/status/1231933447209390080
