Sukot - Hol Amoed

Rav İzak ALALUF Köşe Yazısı
30 Eylül 2015 Çarşamba

Sukot - Hol Amoed

Netsiv adı ile bilinen Rabi Naftali Berlin’e Manheim prensi bir gün bir soru sorar:  Her Pesah sederinde çocuklar ailelerine ‘ma niştana’ farklı olan nedir şeklinde bir soru sorarlar. Halbuki Pesah Yahudilerin farklı davrandıkları tek bayram değildir. Sukot bayramında da Yahudiler evlerini bırakıp bir çardağın altına sığınmaktadırlar. O halde çocuklar burada neden bu soruyu sormazlar?

Rabi bu soruyu şöyle yanıtlar. Pesah bayramında kendine özgü bir takım uygulamalar vardır. Aile masa etrafında özgür insanların yaptıklarını simgesel, bilinçli ve belli bir sistem ve ritüel dahilinde yapmaktadırlar. Bu da normal Yahudi hayatından çok daha farklıdır. Bu yüzden kendilerine ilginç gelmesinden dolayı çocuklar burada bu soruyu sormaktadırlar. Halbuki normal Yahudi yaşam düzeni içinde seyreden olaylara çocuklar bile alışkın olduklarından ilgi çeken sorular sormazlar. Tarih boyunca nice sıkıntılar çekmiş olan Bene Yisrael özgürlüklerini ve geleneklerini afişe edercesine nasıl olur da bu kadar rahat ve sakin davranmaktadırlar?

Bu sorunun yanıtı aslında tarihin genel seyrinde gizlidir. Ailenin evden çıkarak Suka’ya sığınması o kadar da garip bir şey değildir. Çocuklar bile sürgün hayatının oradan buraya sürülmenin ne olduğunun bilincindedirler. Evleri hiçbir zaman onlara devamlı evleri gibi gelmemiştir. Her zaman geçicidir. İşte Suka’da oturmak da bu geçiciliğin bir parçasıdır ve bu yüzden çocuk burada ‘ma niştana’ sorusunu sormak gereğini duymaz.

Rabi Yeuda Prero önümüzdeki yılda ‘ma niştana’ diye soru sormak için birçok nedenimizin olmasını diler. Bu çok güzel bir dilektir. Çünkü artık Bene Yisrael sürgün hayatından kurtulacak başkenti Yeruşalayim’de Bet Amikdaş’ın karşısında şimdiye kadar yabancı olduğu bir şekilde korbanların yapılmasını izleyecektir. Aynı zamanda sukot bayramında “vesamahta behageha – bayramda sevineceksin” emrinin gerçek anlamda nasıl icra edileceğini de anlayacaktır. Rav Hayim Palaçi’ye göre gerçek sevinç bir mitsvayı yerine getirmekten dolayı duyulan sevinçtir ve Sukot bayramındaki bayramda sevinmek emrinin de kaynağı budur.