Bu haftaki peraşada yer alan Şiluah Aken yani anne kuşun yavrularını almak isteyen bir kişi tarafından gönderilmesi mitsvasını yerine getirenlerin ödülü belirtilmektedir. Bu ödül ‘günlerin uzaması’ ödülüdür. Bu ödül Tora’da sadece ‘anne ve babaya saygı’ emrinde de bulunmaktadır. Bu iki mitsva benzer bir ödüle değer görüldüyse birçok Rabi’ye göre bunlar arasında ortak bir payda bulmak mümkündür.
Rabi Weinberg’in görüşüne göre bu ortak payda ‘mesirat nefeş – canın feda edilmesi’ kavramıdır. Burada sözü edilen ‘mesirat nefeş’in sonucu her zaman için kişinin hayatının elinden alınması değildir. Her türlü fedakârlığın yapılması ve gayretin gösterilmesi de bu guruba girer ki anne ve babalarımız bu konuda bizler için her zaman yaşamlarını feda etmeye hazır olmuşlardır. Bizlerin iyi yetişebilmesi için hiçbir fedakârlıktan kaçınmamışlar ve bu mitsvayı elbette ki yerine getirmişlerdir. Bizlerin de bu kadar yüce bir görevi yerine getiren anne ve babalarımıza saygı duymamız doğal, gerekli ve kaçınılmazdır. Bunun ödülü olarak da Tanrı günlerimizin uzamasını sağlayacaktır.
Konunun diğer yönünü yani ana kuşun gönderilmesini anlamak o kadar da kolay olmayabilir. Bir kuşu elleriyle yakalamaya çalışmak imkânsıza yakın bir zorluktur. Ancak bu durum yavru kuşlar, yumurtalar ve yumurtalarını veya yavrularını korumak için uçmayan anne kuşlar için geçerli değildir. Böyle bir durumda anne kuş kaçıp kendini kurtarmaktansa yavrularını korumak için kendi özgürlüğünü, hatta hayatını feda edecek ve bir mesirat nefeş yapacaktır. Böylesi zor bir durumda anne kuşun bu durumundan yararlanmak yasaktır. Kişi mutlaka yumurtaları almak istiyorsa önce anne kuşu kovalayacak sonra yumurtaları alabilecektir. Bir başka deyişle ebeveynin çocukları için gösterdiği fedakârlığı tanıyacak ve bundan kendine çıkar sağlamayacaktır. Bunun ödülü de anne baba saygısı gibi günlerin uzaması olacaktır.
