Halaskargazi Caddesi’nde bir dişçi muayenesi sahibi, hayata güler gözlerle bakan, çevresiyle dostane geçinen, sevgi dolu bir baba, bir eş…
21 Ağustos 2003 sabahı az sonra olacaklardan habersiz, insanlara yardım etmek için açmıştı ekmek teknesinin kapısını… Her sabah işine vardıktan sonra yaptığı gibi annesini aradı yine, kapısı çalınca ahizenin diğer ucundaki annesi "Hadi oğlum kapat hastan geldi" dedi. Hayat verdiği ve hayatta kalan tek oğlu- tek dayanağı- ile son telefon konuşması, son kez sesini duyuşuydu… Kısa süre sonra acı haberi öğrendiklerinde bir kez daha yıkıldılar Roza Vitali Yahya çifti…
Çok farklı yorumlara neden olan bu infazın gerçek nedeni birkaç ay sonra su yüzüne çıktı. Yasef Yahya sadece Yahudi olduğundan ve teröristlerin bir sonraki saldırılarında kullanacakları silahlara maddi kaynak bulmak için öldürülmüştü.
26 Ağustos Cuma günü vefatının ikinci yılında "bir avuç insanla" andık Yasef Yahya’yı …
8 Nisan 2004 tarihli Şalom Gazetemizde Roza Vitali Yahya çifti ile yaptığımız söyleşi sırasında şöyle demiştik kendilerine: "Terörün hedefi bir Yahudi öldürmekti. Hepimiz adına o kurban gitti"
Anma duasında daha kalabalık olsaydık, üzüntülerini paylaşsaydık, acılarını bir nebze olsun azaltabilir miydik acaba?
Titreyen elini tuttuğum Roza Hanım, sarıldığımızda kulağıma bir şeyler fısıldadı ve elime bir zarf verdi…
Zarfın içinde torunları Vidal ve Romina’nın resimleri ile bir not vardı:
Genç yaşta teröre kurban giden Yasef Yahya’nın adını bundan böyle, çocukları Vidal ve Romina YAHYA yaşatacak…
Terör kurbanlarımızı anacağız
1986 yılında Neve Şalom Sinagogu’nda dini ibadetlerini yerine getirirken terör saldırısında yaşamını kaybeden 21 dindaşımız önümüzdeki hafta başında Ulus Aşkenaz Mezarlığı’nda ki anıt mezarda bir kez daha anılacak…
Hatırlatmakta yarar görüyorum…
Haftanın sözü:
“İnsan ne söylediğini bilmeli, fakat her bildiğini söylememelidir.”
Namık Kemal
