Geçenlerde eşimle taksiye bindik. Odakule’nin yakınlarında ineceğiz. Şoför genç bir delikanlı, oldukça toplu, oturduğu koltuk dar geliyor. “Amca kemeri bağlamasan da olur” şeklinde bir girişle sohbete başlıyor. Güncel sorunlardan şehir planlamacılığına kadar her tür gelişmeden haberdar. Ara sıra yan koltuktaki eşime dönüp, “Doğru değil mi amca?” sorusuna “Tabi, tabi” yanıtı alıyor. Açık öğretimden mezun olmuş. İstediği gibi bir iş bulana kadar geçici olarak şoförlük yapıyormuş. Trafik yoğun. Tarlabaşı güzergâhında arabalar duruyor. Camdan baktığınızda beş yıldızlı bir otel. Az ötede ise ikişerli, üçerli gruplar halinde battaniyeye sarılmış siyahî, esmer tenli insanlar kaldırımda uyukluyor. Delikanlıya yeni konu açıldı. “Amca baksana şunların haline, pislik yuvası. Şimdi bir de Suriyeliler çıktı başımıza. Biz kendimizi doyuramıyoruz. Geldikleri yetmiyormuş gibi, kaçak çalışmaya başladılar. Evvelki gün bir müşteri aldım. Kendi anlattı. On bir yıldır yanında çalışan bir elemanını işten çıkarmış. Adamın maliyeti sigortasıyla 2200 liraya geliyormuş. Onun yerine ayda 500’er liradan iki Suriyeli almış. Sigorta hak getire… Sabahın erken saatinden, gece geç vakte kadar da çalışıyorlarmış.”
Ardından başka örnekler vermeye başlamış adam. “Taksicilik de yapıyor Suriyeliler” deyince bizim şoför “Daha neler, yol yordam bilmezler, Türkçe bilmezler…” demiş ama merak bu, içine kurt düşmüş. Müşterinin söylediği durağa gitmiş, kâhyayı bulmuş. “Abi burada Suriyeliler çalışıyor dediler. Aslı var mı?” diye sormuş. Kâhya gülmüş, “Doğrudur; arkandaki kuyruğa bak, hepsi Suriyeli.” “Peki, bunlar nasıl çalışıyor? Yol bilmezler, lisan bilmezler.” “Belli güzergâhları öğrendiler. Arapça konuşuyorlar, biraz da İngilizceleri var. Zaten Arap turistleri kolluyorlar,” cevabını alınca, “Söyleyecek söz bulamadım,” dedi sürücümüz.
“Anlayacağın amca, gidişat kötü.”
Arabaya bindiğimiz andan indiğimiz yere kadar konuştu çocuk. Başımız şişti desem doğru olmaz. Zira konuşması o kadar bilinçli, yorumları o denli doğruydu ki, dinlemekten ve ara sıra gülümsemekten başka bir tepki veremedim. Sıkıntılarını dile getirirken bile güler yüzlüydü. Koca şehir İstanbul, kimilerini zamanından önce olgunlaştırıyor. Dilerim tombul taksi şoförünün şansı yaver gider.
