17 Temmuz gecesi İsrail’e ayak bastığımızda hiçbirimiz maçların dışında bu kadar fazla aktivite olacağını düşünmemiştik. Öyle ki bizi üst üste akşam partileri ve barbeküler bekliyordu.
Elbette ki ertesi gün birçok sporcunun maçı olduğundan geç saate kalmadan bitiriliyor partiler. Partilerde ve maçların yapıldığı yerlerdeki genç kitle, organizasyonun en güzel özelliklerinden biri. Ayrıca çoğunluğu erkekten oluşan kafilemizin en çok sevdiği şeylerden biri, gayet doğal olarak yurtdışından gelen bayan sporcularla sohbet etmek.
Kaldığımız Panorama Otel’e değinmek gerekirse, başta yemekleri olmak üzere gerçekten 5 yıldızı hak ediyor. Kafilemizin en çok hoşuna giden şeyler ise, otel çevresindeki lokantalar oldu. Oteldeki tek sorun, her akşam gençler arasında ücretsiz internet savaşı. “İlk kim interneti kapacak” diye kapışmalara sahne oluyor her akşam Haifa. Onun dışında belirtmeden geçemeyeceğim birkaç nokta daha var. Her büyük organizasyonda olduğu gibi kimi aksaklıklar da olmadı değil. Gençlerimizin yoğun baskısı üzerine, onları kırmak istemedim ve yaşadığımız zorlukları küçük bir paragrafta anlatma hakkını kendimde gördüm.
Aksaklıkların ilk halkası, uçağımızın yaptığı rötarla başladı. Uçağın Tel Aviv’e geç inmesiyle, otobüs saatleri aksadı. Bu sırada havaalanında bir saate yakın bekledik ve en nihayet Maccabiat köyündeki otele yerleşebildik. Ancak kendi otelimize değil başka bir otele yerleştik. Söylemem gerekir ki otel tek kelimeyle mükemmeldi. Ondan sonraki gün ise, küçük basket takımımızın maçını izlemeye gittik. Kendi otelimize yerleşemediğimizden hepimiz valizlerimizi yanımızda götürmüştük ancak birtakım anlaşmazlıklar yüzünden valizlerimizi 5 kere otobüslere bindirip indirmek durumunda kaldık. İşte tam o sırada gençlerin isyanı başladı. Hakları vardı tabii ki. Açılış töreni bitiminde ise kaldığımız yer olan Haifa’ya hiçbir otobüsün kalkmaması sebebiyle iki saatlik bir tren yolculuğuyla Netanya’ya, oradan da bir saat beklemeyle Haifa’ya Panorama Otel’e geçebildik. Otele vardığımızda saat 4.30’du ve hepimiz kendimizi odalarımıza attık. Asıl Maccabiat macerası ondan sonra başladı diyebilirim. Maccabiat Komitesi bizden yüzlerce kez özür dilerken, biz de otelimize yerleştik. Veliler için gönül rahatlığı ile şunu söyleyebilirim ki artık her şey yolunda. İşte ilk haftamız bu şekilde geçti. İlk başta zor, yorucu ama genelde harikaydı. Harika bir tecrübeyi yaşamaya devam ediyoruz.
