Yeni yıla dair umut ve bağlar...

Yılbaşına nasıl ve nerede girdiniz, haliniz neydi bilmiyorum. Tek dileğim, bu seneye daha iyi başlamış ve devam edecek olmanız. Biz bu sene yılbaşında bir ilk gerçekleştirdik. Bizden başka kimseciklerin olmadığı, yazlık mekanda kış yaşamayı hayal ederek, soluğu Türkbükü’nde Divan Palmira’da aldık.

Köşe Yazısı 0 yorum
16 Ocak 2013 Çarşamba

Yonca TOKBAŞ

 

Yılbaşına nasıl ve nerede girdiniz, haliniz neydi bilmiyorum.

Tek dileğim, bu seneye daha iyi başlamış ve devam edecek olmanız.

Biz bu sene yılbaşında bir ilk gerçekleştirdik.

Bizden başka kimseciklerin olmadığı, yazlık mekanda kış yaşamayı hayal ederek, soluğu Türkbükü’nde Divan Palmira’da aldık.

Hem de ailecek! Yani ‘kız tarafı ve erkek tarafı’ hep beraber.

Söz konusu aile ve bağlar olunca bu ‘taraf’ kelimesini sevemiyorum.

Kız tarafı erkek tarafı demeden ailecek beraberdik işte. Farklılıklarımızı sorun etmeden, yıllar sayesinde benzerliklerimize gülmeyi, farklılıklarımızı hoş görmeyi kabul ederek...

Aileyiz biz, aile!

Karıştık birbirimize. Yeğenler, çocuklar, torunlar aile sıcaklığını görsünler, sarıp sarmalansınlar istedik.

Çok şükür yapabildik.

Bizim aileden başka kimsecikler yoktu. Türkbükü sanki bizimdi.

Sessizlik içinde denizin ve gökyüzünün sesini dinleyebildik. Ne güzel nefes aldık bir bilseniz...

Çocuklar koşturdu sağda solda. Oğlum denize ayağını ayakkabılarıyla soktu ve az kaldı içine düşüyordu. Güldük.

Gülüp geçtik çünkü; ben çocukken gittiğimiz her yerde içine düşecek bir su mutlaka bulurdum. Eee genler iş başında işte.

Hepimizin zor günleri oluyor, birbirimize sarılmak nasıl da merhem oluyor yaralara anlatamam size. Biri ağlarken hep beraber ağlayıp gülmek, insana iyi geliyor.

İyileşiyor insanın ruhu.

Sarıldık birbirimize.

Sarılın siz de.

***

Haberler hep çok sıkıcı.

Güçlü bir yapımız var ama. Yüzyıllardır bu böyle.

Sanırım en ortak özelliğimiz de bu; güçlüklere dayanıklı olmak.

Çok badireler atlatmışız, belki de ondan.

Kolay yıkılmıyoruz.

Düşsek de kalkmasını iyi biliyoruz.

Yılmıyoruz.

Bunca ayrılık söylemine rağmen, kolay koparılamayan sağlam bağlarımız var.

Bir şekilde karışmışız birbirimize.

Arkadaşız, akrabayız. Bakın işte sihirli kelime geliyor şimdi yine, aileyiz, AİLE!

Politikacılar ne derse desin, bakıyorum mikro ilişkilerde kopma yok.

Sevgi var illa.

Tüylerim diken diken oluyor o sevgiyi ufacık bir yerde görüverince.

Ben o miniğe inanıyorum.

Ayrımcı söylemleri gıcık edercesine, ince ve derinden bağlılık söylemleri var ama, kimse dillendirmek istemiyor.

İşe gelmiyor gibi.

Olsun hiç önemli değil. Öfke daha çok para getiriyor sanıyorlar.

Aldanıyorlar. Götürüyor!

Hem güzel olan şu ki, mutluluk bedava!

Niyetle oluyor mutluluk. İyi niyetle.

Niyetiniz mutlu olmak oldu mu, sonucu da mutluluk olarak dönüyor size.

2013 niyetlerin iyi olduğu,

Umutla birbirimize sarılmayı önemsediğimiz bir yıl olsun.

Sarılalım.

Sarılmak en güzel ilaç, hepimize.

 “sımsıkı”

1 Yorum