Anyo muevo, muevas esperansas

Klara PERAHYA Judeo-Espanyol
5 Ocak 2011 Çarşamba

La semana pasada amigas i amigos de muestra gazeta komo tambyen kolegas yenos de entuzyazmo formularon sus dezeos por una mueva anyada mas klemente ke la presedente.

Muestro direktor i shefe redaktor İvo Molinas kualifiko kon razon de “annus horribilis”el ke venimos de deshar, i mos aguro kel venidero sea un “annus mirabilis”, sueto por el kual lo agradesemos sinseramente.

Muestras kolegas de esta pajina mos avlaron entre munchas otras kozas, Coya Delevi de los proyektos ke no pudimos realizar el anyo pasado ma ke syempre  puedramos kumplir este anyo i Dora Niyego  del “Umor Djudyo” i de las chikas anekdotas ke mos azen tan riir.

En  efekto es grande i mizmo estranyo este humor, syempre empapado de un poko de tristeza i sovre todo de oto-kritika komo una revolta kontra el destino i un menester  de riir en las oras las mas oskuras, afin de no abokar la kavesa delantre los dezastres ke durante siglos persigyeron muestro puevlo.

Munchos  lektores van a dezir kon septisizmo “a kualo syerven los dezeos i los suetos? los pronunsyamos munchas vezes sin real konviksyon, komo se pronunsya una vyeja kantika ke ya pyedro su senso”. İ yo pensava ansi; puedeser mizmo kon un poko de ironia... ma estos ultimos anyos, me rendi  kuento ke no tenia razon.

Ay en la formulasyon mizma de un dezeo komo un sonido de esperansa i esto no es poko. Me parese ke en una de mis eskritas vos avia avlado  de una refleksyon del filozofo (si no me yerro) Blaise Pascal ke disho ke ‘de una parte ay el infinito i de la otra  nada, i kel ombre se topa en medyo’.

De mi parte, sueto a todos de azer un paso o un djesto verso el primer , de kreer en la importansa de kada uno de los byervos ke pronunyamos i de los aktos ke perpetramos.

Es  ke el porsentaje de la influensa de un sueto sovre  los eventos ke mos asperan es grande? Por seguro No... ma no se trata solo de lo ke va o no va akonteser, ma de mozotros, de muestra sensibilidad por la kuala una palavra pronunsyada kon sinseridad es envezes komo un empesijo de enkaminamyento  verso la vida.

Devemos dezir ‘Si’ a la vida en ke  lingua ke sea, en Turko, Ebreo, Espanyol, Fransez, Inglez... ‘Si’ a la vida kon sus problemas, sus penas, sus difikultades,ansi ke todas la deziluzyones ke eya mos inflije dia despues de dia, i mizmo kon esta sertitud ke kualo ke agamos, el rezultado no sera syempre pozitivo.

‘Si, a la via’ aunke semos konsyentes kel destino es syego i sodro .... ‘Si’, komo una pizma al malor, al fatalizmo i al  negativizmo.

Dezir ‘Si’ a la vida , no komo una akseptasyon pasiva, sin forma ni alma, ma komo una afirmasyon de mozotros mizmos, i mizmo una revendikasyon aktiva de muestro derecho a ‘Ser realmente’ tanto ke  mos topanos sovre tyerra.

No se trata de un optimizmo beato, ma de una probabilidad de enkontro entre posibilidades virtuales i una voluntad pozitiva paridera de aksyon i de  entuzyasmo, enkontro del kual puedran espuntar esperansas muevas. Esto es  muestra sola manera de pueder azer un paso verso lo ke el filozofo yamo ‘İnfinito’.