Türk Musevi Cemaati’ ne bağlı olan bir çok dernek, kurum ve kuruluşta hanımlar görev alıyor. Başladığımız bu yazı dizisinde, gönüllü çalıştıkları kurumları her zaman ileri taşıyan hanımların, üstlendikleri işlerde ne kadar başarılı ve verici olduklarını aktarmak istedik. Gönüllü çalışmak herkesin harcı değil, bu bir yürek, bir bilinç dürtüsü… İlk kurumumuz Or Ahayim Hastanesi’nin bir çok ödül alan Pembe Melekleri…
Or –Ahayim Hastanesi’nin 55 kişilik gönüllü ordusu
PEMBE MELEKLER
Sorularımızı Nükhet Antebi ve Beki Abuaf yanıtladı.
33 yıllık hizmetiyle adı Or Ahayim Hastanesi ile özdeşleşen Nükhet Antebi genç yaşta bu kurumda kadınlar kolunda çalışmaya başladı. Uzun yıllar Pembe Melek Başkanlığı yapan Antebi, 18 yıldır yönetim kurulu üyeliği yapıyor.
Pembe Melek Başkanı Beki Abuaf 16 yılın verdiği bilinçle hastalara yaklaşıyor.
Kaç yıldır Pembe Melekler’de görev alıyorsunuz? Nasıl başladınız?
NA: Or Ahayim’e bir arkadaşımın teşvikiyle çok genç yaşta geldim. O yıllar hastane bugünkü durumuyla alakası olmayan bir yerdi. Haliç kokar, hastane kokar, koğuşlar eski, yataklar eski, hastalar yaşlı ve bakımsız vs…Burnumuzu kokulu mendillerle kapatır öyle dolaşırdık. Hastanede yatanların çoğunun ailesi olduğu halde yalnız yaşamaya mahkum edilmeleri, ziyaret edilmemeleri isyan etmeme neden olurdu. Yıllar zarfında hastanede büyük gelişmeler yaşandı ve bu günkü haline geldi.
BA: Bir komşum vasıtasıyla geldim. İlk çalışmaya başladığımda yaşlıları burada görmek beni üzüyordu. Zamanla o kadar alıştım ki gelemediğim günler onları merak ediyorum.
Pembe Meleklerin görevleri nedir? Kaç kişilik bir ekipsiniz?
NA: Görevimiz yaşlı ve bakıma muhtaç insanların yaşam standartlarını yükseltmek, onlara yaşam sevici aşılamak, yalnızlıkları unutturarak, dünyadan kopmalarını engellemek. Bu görevimi sağlığım el verdiğince sürdüreceğim.
BA: Pembe Melekler 55 kişiden oluşuyor. Her gün sekizer kişilik gruplarla hastanede bulunuruz. Hastalarımıza ev ortamındaki gibi huzur, sıcaklık ve şefkat vermeye çalışıyoruz.
Hastanede bir günününüz nasıl geçer?
NA: Hastanede güne sabah 10:00’da başlarız. Geriatri pavyonunda kalan yaşlılarımızla bir terapi seansı uygularız. Sonra öğle yemeğine geçilir. Kendi başına yiyemeyenlere,yardımcı oluruz. Yemek sonrası istirahata çekilirler, uyuyamayanların yanında oturur, sohbet eder günlük haberleri veririz. Bazen de onların anılarını dinler, hoşça vakit geçirmelerini sağlarız. Akşamüstü kahvaltı saatlerinde de yanlarında onlara eşlik ederiz. Görevimiz 16:00’da sona erer.
BA: Yıllar önce Pembe Meleklerin hastanede hastaların temizlik, saç ve tırnak kesmek gibi günlük ihtiyaçlarını karşılamak üzere önemli görevleri vardı. Şimdi ise bu görevlerin çoğu profesyonellere bırakıldı.
11:00- 12:00 saatleri arasında bizlerin yönettiği terapi ve rehabilitasyon çalışmaları, yaşlılarımızın gün içerisinde en mutlu oldukları zaman dilimidir. Özel terapi salonunda toplanarak, günlük gazeteleri okur, haberlerin yorumlarını yapar, güncel konularla ilgili fikir alışverişinde bulunur, müzik dinler, film seyreder, çeşitli el işleri becerilerini geliştirirler. Burada amaç geriatride sürekli kalan hastaları daha canlı tutabilmek, onları yaşlılık ve hastalık gibi duygulardan biraz uzaklaştırabilmek, arzu ettiklerinde güzel şeyler yapabileceklerini kendilerine göstermek…
Özellikle önemli konuklar geldiğinde, farklı konular işleniyor. Bayramlarda gelen konuklar ise günün anlam ve önemine değiniyorlar. Konuk müzisyen ise müzik yapıyor, derneklerden gelen konuklar skeç sunuyorlar. Bazen de hastalarımızım doğum günlerini birlikte kutluyoruz. Bu işlerimizin yanı sıra öğle saatlerinde hastanede yapılan anma dualarında yemek servisini yine Pembe Melekler yapar.
Size göre yaptığınız işin en zor bölümü hangisi?
NA: Bana göre işimizin en zor kısmı duygusal tarafıdır. Haftalarca, aylarca bazen yıllarca beraber yaşadığımız yemek yemesine yardım ettiğimiz, dertleştiğimiz, bir çok konuyu paylaştığımız yaşlılarımız günün birinde aramızdan ayrılırlar. Bu sebeple artık aşırı bağlanmamaya gayret ediyoruz.
BA: Önceden yapılan plana bağlı kalarak haftanın belirli günlerini hastane çalışmalarına ayıran Pembe Melekler arasında 30 yıldan uzun süredir gönüllü çalışanlar var. Bir gönüllü faaliyeti ara vermeden onlarca yıl sürdürmek gerçekten bir gönül işi. Üstelik zor ve meşakkatli görevler üstleniyorlar.
Yaptığınız işte yaş sınırı var mı?
NA: Yaş sınırımız yok. Genç arkadaşların aramıza katılmalarını tercih ediyoruz. Çok yaşlı olmadıkça talepleri olumlu karşılıyoruz.
Genç nesil sizlerin görevini sürdürmek üzere başvuruda bulunuyor mu?
NA: Genç hanımların bizlere katılması en büyük arzumuz. Ancak Pembe Melek olmak için müracaat edenlerin sayısı ne yazık ki çok az…
BA: Pembe Melek arkadaşlarım insan onuruna yakışan sosyal çalışmaları ve hayırsever çabaları nedeniyle pek çok ödüllere layık görüldüler. Arzumuz gelecekte bu erdemli görevi genç arkadaşlarımızın üstlenmeleri…
Pembe Melek olmak için bazı şartlar gerekiyor mu? Herkes Pembe Melek olabilir mi?
NA: Her müracaat eden Pembe Melek olamaz. Özverili, tutarlı, devamlı olması şarttır. İlk görüşmede bunları dile getiririz.
Okurlara iletmek istedikleriniz var mı?
BA: 110 yıllık bir geçmişe sahip Or- Ahayim Hastanesi’nde bildiğiniz üzere artık bebek sesleri geliyor. Bu da bizleri ve yaşlıları çok mutlu ediyor.
Tek bir hastanın dahi hayatını birazcık olsun güzelleştirdiğimiz an duyduğumuz manevi tatmin, haz ve mutluluk bizlerin en büyük ödülü oluyor. Kendi hayatımıza da mutluluk ve anlam kazandırıyor.
