Eyal&Silvyo Ovadya
Teniyamos un amigo en la eskola ke mos aziya munchas shakas, i de vez en kuando mos kontava kozas ke no era verdad para azermos riir. Reelmente era un amigo muy simpatiko ma no saviyamos kuando deviamos de kreerlo, si lo ke dizia era verdad o no. Un diya ke se fue a un mach de futbol, mos telefono dizyendo ke lo atakaron i ke estava en un mal estado kon el braso roto. Todos su amigos estavamos en la kaza de un otro amigo i no mos kreimos en lo ke estava kontando, i estavamos riendo de la shaka ke mos estava azyendo. Ma malorozamente era djusto i estava sufriendo muestro kerido amigo. Kon el braso roto kamino serka de kuarenta puntos i se fue al ospital. I mos telefono yorando. Esta vez estavamos siguros ke no era una shaka i ke estava dizyendo la verdad. Mi padre ke estava kon mozotros disho: “La kandela del mentirozo no tura muncho”.
Okulda sürekli olarak şaka yapan ve bizleri güldürmek için bir dizi uydurma hikayeler anlatan bir arkadaşımız vardı. Çok sempatik olan arkadaşımıza ne zaman inanmamız gerektiğini bilmiyorduk. Doğruyu mu söylüyordu, yoksa uyduruk bir şeyler miydi anlattıkları. Maça gittiği bir gün bizleri arayarak bir saldırıya maruz kaldığını ve kolunun kırıldığını, kötü durumda olduğunu telefonla aktardı. Bir başka arkadaşın evinde hep birlikte olan bizler söylediklerine inanmadık ve yaptığı şakadan dolayı kahkahalarla gülüyorduk. Ne yazık ki doğruydu ve arkadaşımız kırık koluyla acı çekiyordu. Kırık koluyla kırk dakika hastaneye dek yürüdü ve ağlayarak bizleri tekrar aradı. Bu kez olayın gerçek olduğunu ve şaka olmadığını anladık. Bizlerle beraber olan babam: “La kandela del mintirozo no tura muncho / Yalancının mumu yatsıya kadar yanar” dedi..
