LEH LEHA: Avraam hata mı yapar?

Rav İzak ALALUF Köşe Yazısı
17 Ekim 2018 Çarşamba

Leh Leha peraşasının en ilginç öykülerinden biri Avraam’ın Kenaan topraklarına vardıktan sonra karşılaştığı kıtlık sebebiyle Mısır’a geçmesidir. Burada Paro Sara’yı kendi sarayına alır. Çünkü Avraam onu ‘kardeşi’ olarak tanıtmıştır. Paro da Sara’yı ‘haremine’ almakta bir sakınca görmemiştir. Tanrı bunun üzerine Paro ve halkını cezalandırır. Paro Sara’yı geri verene kadar bu cezalar kesilmez. Bunun sonucunda Avraam Mısır ülkesini oldukça zengin bir adam olarak terk eder.

1194 ile 1270 yılları arasında yaşayan büyük bilge Rabi Moşe ben Nahman bu bölümün “maase avot siman labanim – ataların yaptıkları çocukları için işarettir” çerçevesinde incelenmesi gerektiğini öğretir. Avraam’ın çocukları nihayetinde Mısır ülkesine gidecekler, orada Mısırlılar’ın verdikleri sıkıntıya maruz kalacaklar ve Bene Yisrael ‘zorla’ Mısır’ı büyük bir maddi varlıkla terk edecektir.

Zohar’ın ışığında açıklamalarına devam eden RaMBaN aslında bu olayda Avraam’ın hata yaptığını söyler. Normalde Avraam Tanrı emri ile Kenaan topraklarına gelmiştir. Burada Tanrı’ya güvenerek bir süre daha kalmalı ve kıtlık zamanının geçmesini beklemelidir. Hatta Mısır’a gitmek ve eşini ‘kardeşi’ olarak tanıtmak sureti ile Sara’nın hayatını riske etmiştir. Bunun nedeni ne olabilir?

Cevabını yukarıda belirttiğimiz ilkede bulmak mümkündür. Her ne kadar Avraam yanlış yaparak Mısır seyahatini gerçekleştirdiyse de Tanrı onu orada korumuş, Paro’yu cezalandırmış ve oradan iyi bir maddiyatla çıkmasına yardımcı olmuştur. Bene Yisrael benzer bir şekilde bütün kalbiyle Tanrı’nın mucizelerine inanmasa da Tanrı yine Mısırlılar’ı cezalandırmış ve Bene Yisrael’i Mısır’dan verdiği söz gereği büyük bir varlıkla çıkarmıştır. Bunun tek sebebi Tanrı’nın Bene Yisrael için olan koşulsuz sevgisidir. Tanrı’ya itaat etmediğimiz zamanlarda bile Tanrı bizleri yok etmemiş varlığımızı sürdürmemize yardımcı olmuştur.

Burada çocuklarımız ve gelecek nesiller için önemli bir mesaj vardır. ebeveynler çocukları itaat etmediklerinde elbette onlara kızarlar ama asla terk etmezler. Bizler de Tanrı’nın çocuklarıyız. Her ne kadar O’na karşı gelsek de bizleri bırakmaz ve sabırla O’na döneceğimiz günü bekler. Büyüklerimiz bizlere kızdıkları zaman bizi cezalandırabilirler. Doğal olarak O’na itaat etmediğimizde Tanrı da bizi cezalandırır. Ancak bu ceza Tanrı’nın Bene Yisrael’e olan derin sevgisini bitirecek bir şey değildir.

Siz de yorumunuzu yapın

Tüm Yorumları Görün