Geçtiğimiz hafta uzun zamandır merak ettiğim, Sabahattin Ali’nin aynı adlı romanından uyarlanan ‘Kürk Mantolu Madonna’ adlı oyunu seyrettim. Oyunculuğu, hikâyesi, akıcılığı ve dijital dekoruyla ilk andan itibaren seyircinin dikkatini üzerine toplamaya başlayan oyun, uzun zamandır en beğenerek izlediğim tiyatrolardan biri idi. Kürk Mantollu Madonna, daha oyun başlamadan dekoruyla, ekran üzerinde kitaptan dev alıntılar yapılan ekranıyla seyirciye merak uyandırmayı başarıyor. Uyanık geçirdiğimiz saatlerin büyük bir yüzdesini, hatta işteki mesai saatlerimizin bile büyük bir bölümünü e-posta, sosyal medya, mesajlaşma ile geçiren bir toplum olarak elimizde değil. Dijital bir ekran gördüğümüz zaman beynimiz harflere kitleniyor. Tiyatro başlamadan dakikalar önce oyunculardan Sercan Badur eline bir Kürk Mantolu Madonna kitabı alarak bir sandalyeye oturuyor ve kitabı okumaya başlıyor. Seyirci “Ne yapıyor” diye ona bakarken, elinde olmadan dijital ekrana ve ekrandaki cümlelere kilitleniyor.
***
İş konusunda eğitim almak için geldiği Almanya’da Maria Puder ile tanışıp aşk yaşayan Raif Bey’in hikâyesini anlatan oyunda Maria Puder rolünü Tuba Ünsal cesurca canlandırırken, Raif Bey’in gençlik yıllarını Alper Saldıran canlandırıyor. Yaşlılık yıllarını ise ünlü oyuncu Menderes Samancılar canlandırıyor. Dizilerden tanıdığım ve oyunculuğunu çok beğendiğim Sercan Badur ise hikâyeyi anlatıyor ve bir nevi yazarın kendisini portreliyor. Oyuncuların dinamizmi dijital sanat, ses, müzik ve dijital yazılarla harmanlanınca seyircinin tüm dikkatini üzerinde topluyor ve keyifle bütün oyunu seyrediyorsunuz. Oyununun ocak ayında yurtdışında, Paris, Londra ve Berlin’de gösterime gireceğini okudum. Hâlâ en çok satan romanlardan birinin tiyatro uyarlamasının yurtdışında oynanacak olması gurur verici.
***
“Tiyatroda bile dijitallik şart mı?” diye düşünenleriniz olacaktır, duyar gibiyim. Bence tiyatrodaki dijitallik ana odaklanmanız için, oyuncunun rolüne girebilmeniz için en büyük destekleyici unsur. Kürk Mantolu Madonna’daki dijital sergi resimleri, Almanya görüntüleri, geçmişi anımsamalar oyunu kusursuz bir bütün haline dönüştürüyor. Hikâyeye anında girip, oyuncularla beraber bir yolculuğa çıkmanızı sağlıyor. Tabii oyunculuklarının da çok iyi olması, dijital tiyatroculuğu başarılı kılıyor.
***
Her daim birden fazla iş yapmaya çalıştığımız, iş başvurularında bile aranan özelliklerden biri haline gelen “multitasking” yani birçok işi aynı anda yapabilme becerisi, dijital yardımlar olmadan maalesef pek mümkün değil. Günümüzde büyük doktorlar da, işkadınları da, öğrenci velileri de işlerini hızlı bir şekilde çözebilmek için ellerinde tablet ve telefonlarla dolaşabiliyor. Boş vaktimizde keyif için tasarlanan mesajlaşma programları bile artık iş için kullanılıyor. Sosyal aktivitelerimiz için WhatsApp gruplarımız var. Hatta bir tiyatroya gitmek için bile bu guruplardan sık sık mesajlaşılıyor. Bazen acilen bir dijital detoksa ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum. Tiyatronun dijitali bile ruhumuza dijital bir detoks aslında. Tavsiye ederim…
