• Trump’ın Suudi Arabistan temasları ile birlikte düşünüldüğünde İsrail ziyareti, Obama yönetiminin Tahran politikasından ciddi biçimde rahatsız olan Tel-Aviv tarafından Washington’un inisiyatifiyle giderek daha fazla şekillenmeye başlayan İran’ı çevreleme politikasının gayrı-resmi başlangıcı olarak görülmektedir. Trump yönetiminin Ortadoğu’daki en yakın iki müttefiki olarak gördüğü İsrail ve Suudi Arabistan, şüphesiz İran’ın çevrelenmesi politikasına destek vereceklerdir. Öte yandan bu noktada Türkiye ve Mısır gibi bölgenin kadim güç merkezlerinin de desteğini almak isteyecek olan bu girişim, henüz bu konuda tam anlamıyla bir karşılık görmemiştir. İSMAİL NUMAN TELCİ - STAR
Trump’ın ziyaretleri, askerci (Mısır) ya da İslamcı (Suudi Arabistan) Arap ülkeleriyle İsrail arasında İran düşmanlığı üzerine inşa edilecek bir birlikteliği kotarma çabasıydı. Mucizelere inananlar, herhangi bir siyasi konuda uzun boylu düşünme alışkanlığı olmayan Trump’tan bir İsrail-Filistin barışı da bekleyebilir. Ne var ki Trump, İsrail’in bugüne dek gördüğü en sağcı, en dışlayıcı, en baskıcı hükümete yönelik en ufak bir tepki göstermedi, uygulamalarına tek söz söylemedi. “İşgal bitmeden bu sorun çözülmez” diyemeyen birisinin kutsal topraklara barış getirmesi ancak fantezi dünyasının bir teması olur.
Soli Özel
http://www.haberturk.com/yazarlar/soli-ozel/1507965-obamadan-trumpa
Seçildiği günden bu yana Ortadoğu’da nasıl bir yol izleyeceği merak edilen Trump biraz karmaşık, savruk görünmekle birlikte politikasının ana hatlarını çizdi. Biraz eski, bildik, biraz yeni unsurlar içeren bu politika, Ortadoğu’ya sürdürülebilir bir gerginlik, ya da gerginlik adına, amiyane tabirle bölge ülkelerini, “birbirine vurdurmayı”, “birbirlerini çevrelemesini” amaçlıyor.
Politikanın genel hatları şöyle: Suudilere IŞİD ve radikalizmden dem vurarak mesaj verme, İran “tehdidi“ne karşı 100 milyar dolarlık silah satma, İsrail’de İran’a parmak sallama, sonuna kadar İsrail’in yanında olacağını gösterme, Filistin yönetiminin de başkan Abbas’ı muhatap alarak Hamas ve Müslüman kardeşleri dikkate almamasını sağlama ve tabii ki sözüm ona çözüm önerisi. Daha önce 2002 Arap İnisiyatifi üzerinde tartışmalar sürüyordu ki -bu çerçeve birkaç on yılın en elle tutulur önerisidir- bu tartışmalar gündeme gelmedi. Ama kesin olan genelde bölge özelde Filistin’de İhvan ve Hamas siyasetini tanımama ve terörle özdeş tutma gibi aşırı bir yaklaşım ile Suudi Arabistan, Mısır ve tabii ki İsrail’i bir potada birleştirme. Bu noktada Türkiye de ikilem yaşayacak gibi görünüyor. En azından Müslüman Kardeşler ve Hamas desteği eskisi gibi yüksek sesle ifade edilmeyebilir. Ayrıca Hamas’ın son dönemdeki siyaset belgesini değiştirmesini de bölgedeki tüm bu gelişmelerden bağımsız düşünmemek gerek. Katar ve Türkiye’nin “katkısı” olmaksızın böyle önemli bir karar almak pek kolay olmasa gerek.
Mete Çubukçu
http://www.birikimdergisi.com/haftalik/8336/ortadogu-dan-trump-gecti#.WSygrGjyjIV
Trump’ın İsrail ziyaretinin kamuoyuna yansıyan jestlerin ötesindeki dış politika ve Ortadoğu siyaseti bağlamındaki anlamının ise yine İran meselesi ile ilgili olduğunu söylemek yerinde olacaktır. İran’ın Suriye’de Esed yönetimi üzerinden etkinliğini sürdürmesi ve yine Lübnan’daki Hizbullah aracılığıyla Levant siyasetinde rol oynamaya çalışması Tel-Aviv yönetimini endişelendirmeye devam etmektedir. Bunun yanında İsrail yönetimi Körfez’deki müttefiklerinin İran’ın etki alanının daha da yayılarak Körfez bölgesi üzerinde olası bir nüfuz girişimine yol açmasına karşın Tahran’ın dizginlenmesi gerektiğine inanmaktadır. Bu nedenle Trump’ın Suudi Arabistan temasları ile birlikte düşünüldüğünde İsrail ziyareti, Obama yönetiminin Tahran politikasından ciddi biçimde rahatsız olan Tel-Aviv tarafından Washington’un inisiyatifiyle giderek daha fazla şekillenmeye başlayan İran’ı çevreleme politikasının gayrı-resmi başlangıcı olarak görülmektedir. Trump yönetiminin Ortadoğu’daki en yakın iki müttefiki olarak gördüğü İsrail ve Suudi Arabistan, şüphesiz İran’ın çevrelenmesi politikasına destek vereceklerdir. Öte yandan bu noktada Türkiye ve Mısır gibi bölgenin kadim güç merkezlerinin de desteğini almak isteyecek olan bu girişim, henüz bu konuda tam anlamıyla bir karşılık görmemiştir. Nitekim Kahire özellikle 2016 boyunca Suudi Arabistan’la gerginlik yaşadığı dönemde İran eksenine yaklaşmış, ancak Trump’ın seçilişiyle bu politikasını yeniden gözden geçirmeye başlamıştır. Türkiye ise enerji ihtiyaçları konusunda ciddi bir ortağı olan Tahran ile doğrudan karşı karşıya gelmeyi istememekte, Suriye konusunda yaşanan taban tabana zıt pozisyonlara rağmen İran’a yönelik açıktan herhangi bir hasmane tutum izlemekten kaçınmaktadır.
İsmail Numan Telci
Daha geniş açıdan ele alırsak bu tasarı tamamen gereksiz. Yahudiler zaten net bir şekilde çoğunluk konumundalar ve İbranice de fiili olarak resmi dil, ardından da ikinci dil olarak Arapça geliyor. Bu yüzden akla şu soru geliyor, neden şimdi? Burada temel mesele, Yahudilerin bir Yahudi devletinin nasıl olmasına gerektiğine dair geniş çaplı tartışmaları. Açık liberal bir toplum mu olmalı, yoksa devletin Yahudi olduğu yasayla güvence altına mı alınmalı? Yüzde 20'yi oluşturan İsrail vatandaşı Filistinliler için bu yasa ırkçı. Okullarında Arapça öğretilmeye devam edilecek (bu Türkiye'de Kürtçe eğitim meselesinden epey farklı) ve dil açısından hayatlarında radikal bir değişik yaşanmayacak olsa da (çünkü zaten erken yaşta İbranice öğreniyorlar ve yüksek öğrenimin büyük bölümünde de İbranice öğrenmek zorunda kalıyorlar), verilen mesaj açık ve net: Burası bizim memleketimiz ve sizler yurttaş olsanız bile hiçbir zaman ulus-devletin ayrılmaz bir parçası olmayacaksınız; başka bir deyişle, hep yabancı kalacaksınız.
İsrail'in Batı Şeria'da doğrudan işgali ve Gazze'deki yarı işgali altında yaşayan Filistinler için bu yasa, hayatlarının hiçbir hak ve yasal yola başvurma imkanı olmadan gündelik olarak İsrail güvenlik güçlerinin kontrolü altında olduğu gerçeğini değiştirmeyecek. Başka bir deyişle bu yasa, kesinlikle sadece gerçek İsraillileri ve Filistin topraklarını işgal eden yerleşimcileri ilgilendiriyor. Bunlar göz önüne alındığında karşımıza çok daha zor bir tablo çıkıyor: İsrail vatandaşı Filistinliler, daha geniş bir adaletsizlik hiyerarşisinin bir parçası olarak kalacaklar.
Louis Fishman (Gözde Kazaz röportajı)
http://www.agos.com.tr/tr/yazi/18595/filistinlilere-siz-hep-yabanci-kalacaksiniz-mesaji
Ortadoğu’nun bugün iki güçlü devleti vardır: Türkiye ve İsrail. Ortadoğu’da bu iki devlet olmadan barış ta, savaş ta yapılamaz. İsraille Türkiye arasında güçlü ilişkiler mevcuttur. Bu ilişkilerde kimi zaman çeşitli nedenler yüzünden pürüzler yaşansa bile, Türkiye İsrail ilişkileri kendi gücünü korumayı sürdürüyor. Türkiye ve İsrail demokratik düzenine ve gelişim seviyelerine göre diğer bölge ülkelerine birer örnektir. Bugün Ortadoğu’da savaş ve terörler durmadan artıyor. İşte bu savaşları, çatışmaları bölgenin iki güçlü devleti Türkiye ve İsrail birlikte çöze, akan kanlarıysa birlikte durdurabilirler. Ortadoğu’da barışın sağlanması adına Türkiye’nin ve İsrail’in ortak hareket etmeleri şarttır. Ortadoğu’da Türkiye ve İsrail’in ortak düşmanları ve rakipleri mevcuttur. Türkiyeyle İsrail arasında her ne kadar soğukluk olsa bile, bu rakipler ve düşmanlar bu ülkeyi daha sıcak ilişkiler kurmağa zorluyor. O yüzden İsrail ve Türkiye bölgede istikrarın ve barışın sağlanması için biraraya gelmeliler. Bölgedeki hiçbir devlet bu misyonu üstlenecek güçte değildir. Ortadoğu’da dış güçlerin olması kısa sürelidir. Bölgeyi yalnız Ortadoğu’nun asıl sahipleri Türkler ve Yahudiler yönetebilir. Bugünlerde artık Türkiye İsrail ilişkilerinin yeni bir döneme girdiğine tanık oluyoruz. Önümüzdeki dönemlerde İsrail’den Türkiye’ye petrol boru hattı çekilecek. Aynı zamanda İsrail’de Türk şirketlerinin faaliyetlerinin artması da ilişkilerin gelişimine farklı bir boyut kazandıracaktır. Bu durumsa bölgeye barışın ve istikrarın gelmesi için çok önemlidir. Türkiye’de güzel bir söz vardır: filler tepişirken çimenler ezilir. Ortadoğu’nun tabiri caizse iki büyük fili olan İsrail ve Türkiye’nin düşman olması bölgeye ancak sorun ve kargaşa getirir. Oysa Ortadoğu’da istikrar Türkiye ve İsrail’in beraber çalışmasıyla doğrudan orantılıdır.
Murad Salman
Netten okumalar
http://www.gazetebilkent.com/2017/05/21/90li-yillarda-turkiye-israil-ekonomik-iliskileri/
https://teyit.org/israilde-kanserin-cok-az-goruldugu-kimsenin-kanserden-olmedigi-iddiasi/
http://marksist.org/icerik/Yazar/7191/Isl%C3%A2m-ahlaki,-irkcilik-ve-Yahudilik
http://insamer.com/tr/azerbaycanda-israil-algisi-ve-etkisi_713.html
Takılan tweetler
ishak ibrahimzadeh @ishak5723 28 May
"....Yanında da rahmetli Ufuk Güldemir vardır. Ona bunları anlatan kişi ise Yahudi asıllı Amerikalı Harold Rhode’dur."
Ertuğrul bey sizin dahi kişinin Yahudi olmasını vurgulama ihtiyacınıza, haklısınız -üzülerek- şaşırdım...
Kemal Bozkurt @kemalsbozkurts 28 May
İsrail dendiğinde aklına sadece hükümet gelmesin, insanlık gelsin, barış gelsin, eşitlik gelsin...
(((rivokkk))) @Rivokhay 28 May
Toplama kamplarında volta atanı atmayanı fırında yakıyorlardı Benzetme yollarında çok önemsiz bir detay ama yazasım geldi
TOPLAMA KAMPI DEĞİL TÜRKİYE CEZAEVLERİ: VOLTA ATMAYA 1 YIL 18 GÜN CEZA
http://1habervar.com/-toplama-kampi-degil-turkiye-cezaevleri-volta-atmaya-1-yil-18-gun-ceza,9920
Behcetü't Tevârîh @b_muverrih 23 May
TV'lerde siyonizm ve bilumum kehanetler üzerine üç beş program götürür bu haber...
Trump, Ağlama Duvarı'nı ziyaret eden ilk ABD Başkanı oldu
http://www.haberturk.com/dunya/haber/1504350-trump-aglama-duvarini-ziyaret-eden-ilk-abd-baskani-oldu
Kaya Alexander Heyse @KayaHeyse 23 May
Trump sanki mantıcıya gitmiş de, masa camı altına "argadaşlar da çoh biğendi" notu bırakmış.
