KAMINOS KE YEVAN A LA REUSHITA

Keridos lektores, este teksto es unikamente el rezultado de mis observasyones i eksperyensas. No tengo la pretensyon ni entisyon de dar konsejos. Porke no kero tomar la responsabilidad de konsejos mal interpretados. Komo syempre es un moabet ke vamos azer i nada mas.

Coya DELEVİ Judeo-Espanyol
1 Kasım 2012 Perşembe

Antes unos kuantos anyos tengo eskrito un teksto semejante. Mizmo si no me akodro el kontenido, esto sigura ke mis ideas i mis opinyones fundemental no trokariyan. Solamente, agora kon los anyos de maturidad, tengo mas grande entendimiento en mi manera de konsever los faktos. Otruna vez entendi ke la reushita no tyene dinguna relasyon kon la edad, grasyas a mis konosensyas de los anyos d’alkavo, al kontakto de kolavoradores de toda edad, en las kuatro partes del mundo.

En los primeros tyempos ke empesi a eskrivir en Judeo-Espanyol no era tan sigura de mi manera d’eksprimirme. Komo ya lo savesh, avlarlo nunka fue problema para mi, ma eskrivir es diferente. Tuve chikas difikultades, resivi keshas de mis lektores, kritikas. No estavan syempre entendyendo syertas de mis ekspresyones. Porke eskoji de eskrivir en un lenguaje ande no estava empleando byervos  (por lo mas en turko) ke uzamos en muestras konversasyones. Pensi ke muestras dos publikasyones tienen lektores afuera de Turkiya, i eyos no konosen el turko. Esto ya lo repeti munchas vezes.

El famozo Bernard Shaw tiene dicho: “Si no ay difikultad i obstakolos en el kamino vuestro, sepash ke este kamino no vos yeva a un lugar importante..” Egzakto... En el kamino de la “reushita” ay menester de pasensya, perseverensya, en vezes un poko d’elastisidad i sezudeza en kada tentativa. No se si se puede dar una definisyon neta de la “Reushita”. Su importansa difera de persona a persona i  de syertas kondisyones, del grado de difikultad ke reprezenta la tentativa ets… De una koza esto sigura: Ampesar a un lavoro, a un echo kon kreer, kon amor i ardor... A mi opinyon estas son las yaves ke entornan, si syempre no avren kompletamente la puerta de la reushita.

Kuando empesi a eskrivir, munchas amigas me disheron ke me iva enfasyar muy presto, no syendo una profesyonala ets... En kurto ke no iva reushir. La reushita, komo munchas kozas en la vida es luchar, perseverar kontra las “provokasyones” de la djente, es kontinuar malgrado las kritikas, las difikultades, es kestyon de buena veluntad. Desde el empesijo, si la persona, se kondisyona  a un “fiasko”, es muy natural ke se  deskoraje.

Aki kero sitar una fraza de Emile Roux, teniendo un paralelismo kon este teksto i ke me plaze por su sinyifikasyon: “Los ke no tienen dingun buto en la vida, no toman ni plazer en el lavoro..”.

Alora, para efasar las ezitasyones, kada uno deve dizirse “ yo vo prevar”. Ay probabilidades ke el ke apreva puede pyedrer una vez, dos vezes. Komo dishe se deve perseverar. Ma, el ke no apreva, de toda manera ya es  perdante. Yo aprevi i sali ganansyoza a mi manera, kero dizir moralmente. Gani eksperyensas, me ambezi sujetos ke no konosiya, gani amigas i importante konosensyas muevas. El “orizonte” me se ancheo.

Aki la palavra d’un espesyalisto: “La persona en kaminando verso su eskopo, enkontra dos modos de obstakolos: interyor i eksteryor. En primero deve venser sus propias ezitasyones i despues los impedimientos ke vienen de afuera. İ esto kon grande veluntad...”

Es djusto, porke la reushita es egzijente. Demanda disiplin, motivasyon. Por siguro, komo toda koza tiene un presyo (bedel) seya moral, seya materyal. Si a una perioda no se paga esto, toda la vida puede ser, se deve pagar el presyo de “desfecahas”. Seriya importante aki de dar en ancho egzempyos, ma tengo mas de eskrivir i chiko espasyo!.

Es kuryozo, munchas vezes kuando no reushemos, topamos achakes o akulpamos los otros. Es un komporto umano muy frekuente, ma non deziravle. Porke, antes de echar la kulpa al ayre, kale ambezar a emplear las velas de muestra barka!..  Reushita buena a todos los lektores.