Şabat Nahamu

‘Sefer HaManhig’ kitabının yazarı Rabbi Avraham ben David şöyle der: “Bereşit peraşasından 17 Tamuz’a kadar olan Aftaralar (Neviim-Peygamberler kitabından okunan bölümler), Peraşa içinde sözü geçen konularla bağlantılıdır.17 Tamuz’dan sonra ise hangi Aftaraların okunacağı senenin o dönemi ve tarihsel olaylarla bağlantılıdır (İlhot Taanit, Din 16).

17 Tamuz’dan sonraki on iki Aftaranın ilk üç tanesi ‘ceza’, daha sonraki yedi tanesi ‘teselli’, diğer iki tanesi ise ‘pişmanlık ve Tanrı’ya dönüş’ temalarını içerir.

*Şiva Asar BeTamuz (17 Tamuz) ile Tişa BeAv (9 Av) arasındaki üç Şabat’ta okunan Aftaralara Telat DeFuranuta-Keder/Felaket Üçlüsü adı verilir. Yirmeyau ve Yeşayau kitaplarının açılış bölümlerinden oluşan bu aftaraların her biri, Yisrael halkının günahkâr davranışları sonucunda onları bekleyen berbat akibet hakkında tehditler içerir.

*Tişa BeAv ile Roş Aşana arasındaki yedi Aftara; Şiva DeNehemta-Teselli Yedilisi olarak adlandırılır. Bu Aftaralar, Yeşayau Peygamberin kitabından, Bet Amikdaş’ın yıkılışından duyulan acıyı bir nebze olsun teselli edebilecek ve gelecek için ümit veren bölümlerdir.  Bu aftaralarda Yeşayau Peygamber, çok üzgün olan Yahudilere, günah işledikleri, suçlu oldukları halde Tanrı’nın onları hiçbir zaman unutmayacağı, ışıklı günlerin yakın olduğu mesajını verir.

Bu Aftaraların ilki, Tişa BeAv’dan hemen sonra gelen Şabat’ta okunan Nahamu-Teselli, Avunma Aftarasıdır. Bu isimle anılmasının sebebi, Aftaranın giriş cümlesidir: “Avutun, avutun halkımı diyor Tanrı’mız”(Yeşayau 40:1)

Midraşa göre (Pesikta Rabati 30:30) I.Bet Amikdaş’ın yıkılmasından sonra Yeruşalayim’i avutması için Tanrı sırasıyla Avraam Avinu’yu, Yitshak’ı ve nihayet Yaakov ve Moşe’yi gönderir. Ancak, Yeruşalayim, bütün bu elçilerle teselli bulmayı reddeder, bunun üzerine Tanrı şehri Bizzat Kendisi teselli edeceğini söyler: “Benim! Benim sizi avutacak olan...” (Tişa BeAv’dan sonra dördüncü hafta okunan Şofetim Peraşasının Aftarası-Anohi Anohi-Yeşayau 51:12)