Bir beyefendiye veda

Tilda LEVİ Köşe Yazısı
9 Ocak 2008 Çarşamba
Hava durumlarına o kadar şartlanır olduk ki, her tahminin doğru çıkacağını varsayıyoruz. Pazartesi ve salı günleri İstanbul’u sel götürecek haberleri üzerine, ofisteki hanımlar, iki gündür şemsiye, yağmurluk ve yedek  ayakkabıdan oluşan poşetlerle gidip geliyoruz. Giderek büyüyen el(!) çantalarımıza ilaveten taşıdıklarımız yolda yürürken biraz daha terlememize neden oluyor. Başı ağrıyan,  sol dizi sızlayan… Biraz daha asabi olan nedenini bir türlü yağmayan yağmurda arıyor. Kısacası, insanoğlu hep bir beklenti içinde.
Bu beklenti, kimi zaman bir şemsiye açmak kadar basit, kimi zaman sevdiğiniz bir kitabı yeniden okumak, kimi zaman ise yolda yavaş ve emin adımlarla yürüyen bir dostu özlemektir. Dr. Şalom Benhabib’in vefatını öğrendiğimde böyle karmaşık duygular  hissettim. Büyük oğluyla aynı meslek dallarında oldukları için  ‘Baba Benhabib’ lakabıyla da bilinen doktoru yakından tanımazdım. Birkaç kez kendisine  fikir danışmaya gitmiştim. Ardından da hemen her gün Valikonağı Caddesi’nde karşılaşır, mevsim kış ise şapkasını çıkartıp, selam verirdi. İnançlı bir insan olduğunu bilirdim. Sağlığı el verdiği sürece her sabah duaya gittiğini ortak dostlardan duymuştum. Bir ekoldü Dr. Benhabib. Gerçekten üzgünüm. Valikonağı son ‘beyefendi’lerinden birini daha  kaybetti.
* * *
Konserler şehri İstanbul, her ne kadar yıllarca Ankara’nın kaliteli dinletilerinin gölgesinde kaldıysa da, artık kentimizde  aynı gün içerisinde  her tür konseri izlemek mümkün.
Rastlantı mıdır bilemem, bu yıl hem ‘Rock and Coke’ Festivali ile Y K A Günü aynı tarihte yapıldı. Her ikisi de beşinci kez gerçekleşti.
Gene aynı  hafta sonu, Büyükada’da San Pasifiko Kilisesi’nin muhteşem akustiği içinde Şef Ruhi Ayangil yönetiminde Acapella Koro Konseri’ni dinledik.
Mevlana ve Yunus Emre’nin şiirleri üzerine seslendirilen besteler “Ayangil’den Adalara Armağan” başlığıyla yazın son konseri idi.
Yunus Emre’nin “Gelin Canlar Bir Olalım” parçasını dinlerken, San Pasifiko’da nefeslerini tutarak izleyen dostlar, Şef Ayangil’e üç bis yaptırdılar. Dinmeyen alkışlar arasında, koro ikili gruplar halinde kiliseden çıktı. Çakıl taşlı bahçede bebek arabalarıyla konseri dışarıdan izleyen genç anne- babalar ayrı bir güzellik sergiledi.
* * *
Leyleklerin göç etmeye başladığını görenler oldu. Henüz tanık olmadım. Eskiden beri, geleneksel bir olaymışçasına, bizler de küme halinde ayağa kalkıp onları uğurlarız.
Bir sonraki yaz mevsiminde leylekleri görmek üzere…